นานาชาติ.. พวกเขาสนใจอะไร.. นั่นคือน่าสนใจ.. พวกเขาทำอะไร.. ที่ไหนบ้าง.. ต้องตามไปไหน..ไปกัน..กับ.. สมณะเสียงศีล.. ชาวชุมชนปฐมอโศก ต้อนรับ กลุ่มกรีนเนต พาแขกต่างประเทศ ประมาณ ๑๔ประเทศ... เช่น ศรีลังกา อินเดีย เนปาล เกาหลี ญี่ปุ่น ฟิลิปปินส์ ลาว เขมร เวียตนาม สิงคโปร ฮ่องกง มาเลเซีย ปากีสถาน พม่า ฯลฯ มาเยี่ยมเยียน ชุมชนปฐมอโศก มีฝรั่งเป็นเจ้า หน้าที่กลุ่มกรีนเนต เป็นล่าม ช่วยแปล การบรรยาย และข้อซักถาม แขกที่มาสนใจฟัง และซักถามเรื่องราว และความเป็นอยู่ ของชุมชน อยู่นานกว่า ๓ ชั่วโมง แขกที่มาเยือน ต่างยอมรับว่า

ชุมชนชาวอโศก เป็นชุมชนเข้มแข็ง และเป็นตัวอย่างที่หายาก แต่อยากทราบว่า ชุมชนของชาวอโศก มีสัมพันธ์ และสามารถ ช่วยเหลือ สังคมอื่นๆ อย่างไรบ้าง สมณะเสียงศีล ได้ตอบไปว่า ชุมชนของเรา เป็นชุมชนเล็กๆ คงไม่สามารถไปแก้ไข ปัญหาของ สังคมใหญ่ๆ ได้ เราเพียงแต่ตั้งใจ จะทำพวกเรา ในชุมชนให้ดี ให้อยู่รอด พึ่งตนเองได้ ใครเห็นว่าดี ก็มาศึกษา มาเรียนรู้เอา

ทุกวันนี้ เรามีแขกมาศึกษาดูงาน และมาอบรมกับเรา โดยมีหน่วยงานต่างๆ ส่งมาบ้าง มากันเองบ้าง มีมาเป็นประจำ ไม่ได้ขาด เราก็จะเน้น ให้รู้จัก เลิกอบายมุขก่อน เพราะเป็นสาเหตุความยากจน และปัญหาอื่นๆ ก็มาจากอบายมุข นอกจาก ต้อนรับ ผู้มาเยือนแล้ว เรายังมีสื่อทางวิทยุ โทรทัศน์และหนังสือวารสาร เผยแพร่เรื่องของ ความรู้คู่คุณธรรม ไปสู่สังคม ภายนอกอีกด้วย ไม่ใช่ว่าเราจะเอาแต่ตัวเอง ไม่สนใจสังคมยังมีคำถามเด็ดๆอีกมาก พอฟังจบ ก็มีแขกหลายคน มาขอถ่ายรูปด้วย.. เท่านั้นยังไม่พอ.. ท่านได้เดินทางต่อไป..

สมณะเสียงศีล ชาตวโร และทีมงานเพื่อนช่วยเพื่อน ไปถ่ายทำสารคดี การทำบุญลอมข้าวของคุณวิลิต เตชไพบูลย์ เป็นพิธี แบบลูกทุ่งโบราณ ที่นับวันจะหาดูยาก คุณวิลิตเองอยู่ในตระกูลที่มั่งคั่งร่ำรวยแต่กลับผันชีวิตมาเป็นชาวนา

ทำนาด้วยตัวเองอย่างมีความสุข ที่ จ.เพชรบุรี การทำนาของคุณวิลิตยังใช้กำลังจากวัว ช่วยไถนานวดข้าว ประหยัดน้ำมัน เลิกใช้สารเคมี ทุกชนิด วันที่ทีมงานของเราไปถ่ายทำสารคดีพิธีทำบุยลอมข้าว ได้เห็นการใช้ วัวนวดข้าว วัวได้รับการฝึกฝน ตั้งแต่ยังเล็กๆ จะรู้งานรู้หน้าที่ คุณวิลิตมีวัว ๖-๗ ตัว ทุกตัวทำงานได้ไม่ว่าจะไถนา นวดข้าวเทียมเกวียน สมัยก่อน ชาวนาก็เลี้ยงวัว เลี้ยงควาย ไว้ใช้งานเหมือนสมาชิก ในครอบครัว อยู่กันอย่าง มีความสุข

ไม่มีหนี้สิน เหมือนคนสมัยนี้ วัว ควายทุกวันนี้ นับวันจะเหลือน้อยลง เพราะเลี้ยงไว้ เพื่อส่งโรงฆ่า เอาเลือดเนื้อมากิน สัตว์ที่เคย มีบุญคุณ ต่อเกษตรกร และผู้คนที่กินข้าว ต้องกลาย สิ้นค้าอย่างทารุณ เมื่อไหร่ชาวนา จะหันกลับสู่ ทางเกวียน สายเก่า เพื่อประหยัดต้นทุน ในการผลิต ไม่ต้องสิ้นเปลืองกับ เครื่องจักรเครื่องยนต์ น้ำมันก็แพงขึ้นไม่หยุด คิดว่ายัง ไม่สายเกินไป ถ้าจะปรับเปลี่ยน แนวคิด เสียใหม่

จากกข่าวอโศกรายปักษ์