กลับไปหน้าสารบัญ

พุทธพจน์

ผู้มีบุตรย่อมโศกเศร้าเพราะบุตร
ผู้มีโคย่อมโศกเศร้าเพราะโค(ทรัพย์)
นรชนย่อมโศกเศร้าเพราะกามคุณ ๕
ผู้ไม่มีกามคุณ ๕ ย่อมไม่โศกเศร้าเลย
ความรักเสมอด้วยรักตนไม่มี
แสงสว่างเสมอด้วยปัญญาไม่มี
ทรัพย์เสมอด้วยข้าวเปลือกไม่มี
ฝนเป็นสระอันยอดเยี่ยม
พระพุทธเจ้าเป็นยอดแห่งสัตว์ ๒ เท้า
ม้าอาชาไนยเป็นยอดแห่งสัตว์ ๔ เท้า
ภรรยาที่อยู่ในโอวาทของสามีเป็นยอดแห่งสตรี
บุตรที่อยู่ในโอวาทของพ่อแม่เป็นยอดแห่งบุตร
วาจาที่กล่าวออกมาด้วยโทสะเป็นดาบอันคมที่สุด
ความโลภเป็นยาพิษที่น่ากลัวที่สุด
ความโกรธเป็นไฟที่ร้ายแรงที่สุด
ความหลง(อวิชชา)เป็นราตรีที่มืดมิดที่สุด เพราะเหมือนคนตาบอดว่ามัวเมาอยู่กับอะไรหาทางออกไม่ได้
บุคคลผู้ให้ของบุคคลอื่นเป็นผู้ที่ได้มากที่สุด(ยิ่งให้ไปยิ่งได้มา)
บุคคลผู้รับของจากผู้อื่น โดยมิได้ให้ตอบแทนเป็นผู้เสื่อมที่สุด
ขันติเป็นเกราะป้องกันภัยได้ดีที่สุด
ปัญญาเป็นอาวุธที่ดีที่สุด
ความคิดร้าย(มิจฉาทิฏฐิ)เป็นโจรผู้ร้ายทำอันตรายให้มากที่สุด
คุณธรรมความดีเป็นทรัพย์ที่มีค่าที่สุด
วิญญาณเป็นผู้ที่สามารถนำบุคคลไปมิใช่แต่ในโลกนี้แม้ในสวรรค์ด้วย
อมตะธรรม(กิเลสที่เราลดละเลิกได้ นิพพาน)เป็นขุมทรัพย์ที่ใหญ่ที่สุด
ความดีเป็นสิ่งที่น่ารัก
ความชั่วเป็นสิ่งที่น่าเกลียด
ความพ้นทุกข์เป็นความบันเทิงใจที่สุด
ความหลงไม่รู้จริงเป็นสาเหตุแห่งความพินาศในโลก
ความริษยาและความเห็นแก่ตัวเป็นสาเหตุแห่งการทำลายมิตรภาพ
ผลแห่งความดีสามารถเปลี่ยนแปลงโลกได้