อีคิวโลกุตระ

24 กุมภาพันธ์ 2545

ปีนี้มีผู้ที่อยู่ในวัยทำงานมากที่สุด เป็นสัญลักษณ์ของความเจริญ พระพุทธเจ้าเป็นพ่อ พระอรหันต์ และสาวกทั้งหลายเป็นลูก พวกคุณก็เช่นกัน เป็นมนุษย์พันธุ์ใหม่ มีพ่อท่านเป็นพ่อ มีสมณะเป็นแม่ พวกคุณเป็นลูก มีธรรมะโลกุตระเป็นเนื้อแท้ เป็นของเที่ยงสำหรับคุณที่จะได้เป็นตัวตนของคุณ คนที่มาเกิน 20 ครั้ง มีมากกว่าคนใหม่ ถือว่าเป็นการอธิบายธรรมให้คนเก่าฟังมากกว่า

เทวนิยมจะไม่รู้ความเป็นอนิจจัง แต่ของพุทธเห็นความไม่เที่ยงของอาการของจิต เทวนิยมเห็นจิตวิญญาณเที่ยง อเทวนิยมเห็นชัดเจนเรื่อง "ตัวตน" โดยเฉพาะความอร่อยของตัวตน คุณจะเห็นจริงคุณจะต้องเป็นตัวปฏิบัติ ลดกิเลสลงไปจริงๆ แล้วคุณก็จะเห็นรสอร่อยอัสสาทะ ก็จะเห็นว่ามันลดได้จริงๆ นิยตะ เป็นคุณสมบัติข้อหนึ่งของความเป็นพระโสดาบัน กิเลสดับสนิท อย่างนี้เที่ยงสำหรับโลกุตระ เทวนิยม เห็นความไม่เที่ยง ว่าไม่จริง เพราะเขาไม่ได้ปฏิบัติจริง แต่ชาวโลกุตระ เห็นความไม่เที่ยงว่าเที่ยง ก็ตรงที่ เห็นกิเลสตายไปจริงอย่างไม่ฟื้น ("เที่ยง" ตรงที่กิเลสตายแล้ว ไม่กลับฟื้นขึ้นมาใหม่ได้)

กิเลสที่อยู่ในจิตวิญญาณ มันไม่เที่ยง ฆ่าให้ตายได้ แล้วจะเกิดความเที่ยง คือ โลกุตระจิต (เที่ยงที่ "สุญตา") บอกแก่ตัวเองได้ ดังนั้น "ความเห็นในอนิจจัง" ของพวกเทวนิยม กับอเทวนิยม นั้นจึงต่างกันด้วยเหตุนี้ ผู้ที่เป็นอรหันต์ เห็นจิตวิญญาณเป็นอนัตตา ตามที่เป็นจริง เห็นความเที่ยงเกิดขึ้นจริงในตน ถ้าจะทำงานต่อ ก็จะยึดวิภวตัณหา ไว้ทำงานสร้างศาสนาต่อ ดังนั้นความเป็นอนัตตาจึงไม่มีในพวกเทวนิยม อนัตตาตัวจริง (อนัตตาของกิเลส) มีในพระอรหันต์เท่านั้น ซึ่งเป็นหน้าที่ของชาวโลกุตระที่จะต้องเป็นให้ถึงเป็นให้ได้จริงๆ ส่วนอนัตตาเรื่องอื่นๆ อย่าไปรู้มันเลย

โอฬาลิกอัตตา ลดได้ ถาวร เมื่อไร ก็คือ ความเที่ยง ส่วนเรื่อง กาม มโน ก็ต้องล้างให้สิ้น หมามันดีกว่าคน ก็ตรงที่มันไม่ยึด โอฬาลิกอัตตา เหมือนคน โดยเฉพาะ การพรากจากความเป็นคู่ ต้องทำให้ได้ในชาตินี้ ถ้าไม่เอาอีก ก็เป็นลูกนอกคอก "สูญ" นี่แหละเที่ยง นอกนั้นไม่เที่ยง พาพวกเราสร้างวัฒนธรรมสาธรณโภคี ที่เป็นสังคมเผ่าพันธุ์ใหม่ ในประเทศไทย คนไทยหกสิบล้านคน เราเปรียบเหมือนเจ้าของแผ่นดิน เพราะเราสร้างอย่างบริสุทธิ์ สะอาด ให้แก่โลก ผืนดิน เราจึงเป็นเจ้าของแผ่นดินโดยสัจจะ คนที่ช่วยเขาคือ คนที่เป็นเจ้าของชีวิตเขา ส่วนคนที่ฆ่าเขาทำลายเขานั้นแหละ จึงไม่ใช่เจ้าของ (เปรียบเรื่องหงส์ ระหว่างเจ้าชายสิทธัตถะกับพระเทวทัต) ขณะนี้มีคนขายชาติ ขายแผ่นดิน กว่าหกสิบล้านคน แต่เรากำลังฟื้นฟูชาติ กู้ชาติ บูรณะแผ่นดิน จากความเป็นทาส เราคือ สหกรณ์คนของแผ่นดิน (ราชธานีอโศก) สหกรณ์คนสร้างชาติ (ปฐมอโศก)

พระพุทธเจ้าก็เป็นคนเหมือนเรา ท่านได้สิ่งประเสริฐสุด เราจะมาเป็นคนพันธุ์นี้ เผ่าพันธุ์ที่รู้กิเลสแล้วฆ่ากิเลสให้ตาย จนเป็นอนัตตา เที่ยงแท้ ไม่กลับกำเริบอีก

การปั้นมโนมยอัตตา อรูปฌาน เป็นภพ สำเร็จด้วยจิต ยากกว่าปั้นด้วยกาม ใครไปติดเข้า จะร้ายกว่าความติดยึดเรื่องกามเสียอีก เพราะมันนึกว่าจริง (แต่ความจริงมันไม่จริง ไม่เที่ยง เพราะมันเป็นแค่เรื่องปั้นด้วยจิต) การปั้นด้วยจิต นึกว่ามันเที่ยงอยู่ กลายเป็นความงมงาย ลัทธิเทวนิยม จะเชื่ออย่างนี้ จึงยาก ยาวนาน ไม่รู้กิเลสของตนเองจริงๆ เป็นเรื่องนอกพุทธ แม้จะสอนให้คนดี แต่ไม่ใช่พุทธ เป็นเทวนิยม เช่นความฝัน ไม่ใช่ของจริง (ฝันเป็นจริง ไม่มี) แต่ไปยึดว่ามันจริง

จิตของเราถ้าตายแล้ว ไม่มีขันธ์ห้า มีแต่ขันธ์สี่ ยังมีวิบากอยู่ ก็จะปรุงไปตามกิเลส ทุกข์อยู่อย่างนั้น คือคุณมีแต่นาม ไม่มีรูปอยู่แล้ว ก็จะทุกข์ยาวไกล เป็นนรกอยู่อย่างนั้นอีกยาวไกล จะไม่มีสิทธ์ลดละกิเลสได้เลย เพราะไม่มีขันธ์ให้ฝึกปฏิบัติ ตายไปแล้วลดกิเลสได้น้อยมาก ถ้ายังมีชีวิตอยู่มีรูปนามขันธ์ห้า คุณจะล้างกิเลสให้หมดสิ้นได้ ผีอำ ยังมีโอกาสตื่นมาได้ เพราะยังมีร่างอยู่ แต่ถ้าตายไปแล้ว สภาพผีอำ ก็จะเป็นอย่างนั้นตลอดกาลนาน

เราเป็นคนของแผ่นดิน เป็นคนสร้างชาติตัวจริง

ศาสนาพุทธหยิ่งในตัวเอง และถ่อมตน ไม่บีบบังคับใคร มีอิสระเสรีภาพสมบูรณ์ เรามีกลุ่มจริงจังในการสร้างชาติ พวกเรามักประมาท มักน้อย ได้แล้ว แต่ชลอไม่ก้าวต่อ ติดแป้น อโศกต้องการคนเพิ่มขึ้น งานอบรมเราก็มาก ผลเป็นที่น่าพอใจ คุณภาพที่ได้เป็นของจริง การศึกษาไม่ได้เปลี่ยนคน มีแต่อโศกนี่แหละเปลี่ยนคนได้จริงทั้งรูปธรรม และนามธรรม มีระยะเวลายาวนานแล้วด้วย เปลี่ยนนิสัย เปลี่ยน consept เปลี่ยนองค์รวมของชีวิตมาได้จริงๆ แม้จะมีกิเลสเหลืออยู่บ้าง ก็เถอะ แต่เป็นของจริง ถ้าคุณจะกล้าหาญจริงๆ ให้หมดเนื้อหมดตัวก็เอา มาช่วยกันสร้างชาติ มีสาธารณโภคี เป็นเครื่องอาศัย ระวังเรื่องอยากเที่ยว อยากรู้ เรื่องนอกตัว แม้สิ่งเหล่านั้นจะจริงก็ตาม เพราะพวกเรา มักจะไปยึดเอาความรู้ตัวรู้เหล่านั้น และทำให้ได้อย่างใจตัว ยึดอยู่ที่อรูปมยอัตตา ยึดศักดิ์ศรี ความรู้ของกู ความคิดของกู แม้จะจริง จะมีประโยชน์ก็ตาม คนไหนทำงานมาก จะยึดอัตตาโดยไม่รู้ตัว ไม่รู้ตัวว่า ตัวเองตามใจ ใส่หัวโขนเมื่อไรไม่รู้ตัว

ติดแป้นกับขี้เกียจ ตัวเดียวกัน เพราะเป็นการเสพอัตตา ตามใจตัว แก้ตัว บำเรออัตตาตัวเอง ระวัง จะขยายอัตตา 3 ให้ชัดในงานนี้ ....

โปรดติดตามฟังจาก ซีดี หรือ เทปคำบรรยาย