รินถ้อยรอยธรรมเล่มนี้
ได้ทำออกมาเป็นเล่มที่ ๒ ต่อจากเล่มที่แล้ว ที่ชื่อว่า ทับทิม
เนื้อหาของหนังสือเล่มนี้ ยังคงเป็นโศลกธรรม ของท่านโพธิรักษ์
ที่ได้บันทึก หรือกล่าวไว้ในโอกาส และที่ต่างๆกัน
ที่ชื่อว่า เพชร
ก็เพราะเพชรนั้น เป็นที่ยอมรับของคน ว่ามีค่าสูง แต่ กำเนิดของเพชรนั้น
คือถ่านที่หลอมตัว แล้วตกผลึก โดยมีแรงกดดันจากรอบข้าง เป็นองค์ประกอบ
เพชร เม็ดนี้ก็เฉกเช่นเดียวกัน
เพราะในสายตาคนทั่วๆไป ตัวท่านโพธิรักษ์เอง ก็เป็นเช่นถ่าน ความยอมรับในคุณค่าของถ่าน จึงไม่มี แต่การยอมรับสิ่งที่เป็นผลงานจากถ่าน
อันคือ ผู้ได้ธรรมะ จากท่านโพธิรักษ์นั้น เป็นที่ยอมรับว่า สามารถก่อเกิดประโยชน์ ให้กับสังคมได้
การได้คลุกคลีและสังเกตจากการดำเนินชีวิต ของท่านโพธิรักษ์
พบว่าสิ่งที่ท่านทำ และแสดงออกมานั้น เป็นที่ยืนยันได้ว่า
พาให้คนลดโลภ โกรธ หลงลงได้อย่างจริงๆ ซึ่งตรงกันข้ามกับเพชร ที่เป็นธาตุชนิดหนึ่ง
ที่มีแต่สร้างความโลภ หลงให้กับคนทั่วไป จนบางครั้งถึงกับฆ่ากันตายก็มี
เพชร จึงเป็นผลงานอีกชิ้นหนึ่ง ที่เปรียบดังของที่ชายหนุ่ม มอบให้กับหญิงสาว แทนความรักทั้งหมด เราเชื่อว่าเพชร สามารถปลดทุกข์สร้างสุข ให้กับท่านได้
แม้ท่านจะได้สัมผัสเพียงบางส่วน ของเพชร ที่เกิดจากส่วนหนึ่งของถ่าน
เช่นท่านโพธิรักษ์นี้
และถ้าท่านสามารถครอบครอง ความเป็นเพชรนี้ได้
ด้วยการปฏิบัติจนเข้าถึง ก็จะได้ความหมาย ดั้งเดิมของเพชร ที่
ภาษากรีกว่า ADMAS อันหมายถึง อยู่ยงคงกระพัน (ต่อสิ่งยั่วยวนรอบข้าง)
ได้ไม่มากก็น้อย
คนไทยโดยมากเชื่อว่า เพชรนั้นถ้าใครมีไว้ ก็จะมีโชคลาภ
และคุ้มครองให้ปลอดภัย จากภูติผีปีศาจได้ เราเองก็เชื่อว่า เพชรเม็ดนี้
มีคุณสมบัติเช่นนั้น ถ้านำมาไว้ที่ตนได้ เพราะมันหมายถึง ความมุ่งมั่น ที่จะเอาชนะตนเอง ที่เป็นสิ่งแย่ๆ
(ถ่าน) อยู่มาก และถ้า เอาชนะตนเองได้อย่างสมบูรณ์ เป็นเพชรจริง
ก็จะถึงความหมายของเพชร ในความหมายของไทยที่ว่า ไม่มีอะไรจะชนะได้จริงๆ
คณะผู้จัดทำ
