จากผู้อ่าน

แก๊งขูดสี
ผมพาครอบครัวไปซื้อของ ที่ตลาดสดแห่งหนึ่ง พอจอดรถริมถนน ก็มีคนเข้ามา ขอเก็บค่าจอดรถ ผมทำไม่รู้ไม่ชี้ พอซื้อของเสร็จ กลับมาที่รถ รถถูกขูด สีข้างประตูยับเยิน เห็นเจ้าคนนั้น ยืนยิ้มเย้ยอยู่ใกล้ๆ ผมแจ้งตำรวจจราจร ที่ยืนอยู่แถวนั้น ตำรวจว่าไม่มีพยานเห็น เอาตัวไปส่งโรงพัก ร้อยเวรก็ปล่อย ผมคิดว่าพวกนี้ต้องเป็นแก๊ง ทำผิดเปิดเผยแบบนี้ ตำรวจหมดน้ำยาเชียวหรือ อ้อ ผมรับราชการครู / สุจริตชน กทม.

ถ้าตำรวจเอาจริง แม้พยานหลักฐานยังไม่ถึงขั้น ทำให้เสียทรัพย์ กรรโชกทรัพย์ หรือซ่องโจรได้ แต่ก็ใช่ว่าจนแต้ม ให้คนผิดคนชั่วลอยนวล เรื่องแบบนี้เคยมีคดีตัวอย่าง ตำรวจจับตัวส่งโรงพัก และควบคุมตัวได้ตาม พ.ร.บ. ให้ใช้ ประมวลกฎหมายอาญา พ.ศ. ๒๔๙๙ ม.๗ ไม่เกินสี่สิบแปดชั่วโมง สอบสวนส่งอัยการฟ้อง ให้ศาลจัดการตามป.อาญา ม.๔๖ ว่าด้วยวิธีการเพื่อความปลอดภัย หารือกองคดีวิธีการเพื่อความปลอดภัย สำนักงานอัยการสูงสุดได้ครับ นอกจากนี้ ตำรวจยังมีลูกเล่นอีกเยอะ ฟาดฟันกับเสี้ยนสังคม เชิงชั้นต้องทันกัน ถ้าตำรวจซื่อบื้อ คนดีก็เดือดร้อน

ใช่เลย
เครื่องบินระเบิด ทางการหาสาเหตุไม่เจอ ผมขอเผยเหตุที่แท้จริงนะครับ คือ ความประมาท ปรามาสด้วย ซื้อเครื่องบินมาใหม่ๆ คงไม่ได้ให้พระคุณเจ้า เรืองเดรจฉานวิชา ประพรมน้ำไสยมนต์ และประแป้งเจิมเลขเก้า (อุ) ที่หัวเครื่อง จะได้เป็นสิริมงคล คุ้มครองป้องกันได้สารพัดโพยภัย ทีหลังอย่าลืม / แก้วมูล เภตรา เชียงราย

แล้วจะหาพระคุณเจ้ายอดเดรัจฉานวิชา แบบว่านี้ได้ที่ไหนล่ะ ค่าตัวคงสูงพิลึกเชียวนะ

ต้นเหตุ
มีนักสิทธิมนุษยชน ออกมาต้านกระแสประหาร ผู้ต้องโทษยาเสพย์ติดว่า รัฐบาลนี้ทำรุนแรงเกินไป บอกว่าไม่ใช่แก้ที่ต้นเหตุ ปัญหายาเสพย์ติด ไม่จบสิ้นหรอก ดิฉันก็เห็นด้วย / ครูบ้านนอก แม่สาย

ไม่มีอะไรใหม่ โทษประหารมีอยู่ตามกฎหมายเดิม รัฐบาลไม่มีอำนาจชี้นิ้ว สั่งการศาลได้หรอก มันเป็นไปตาม กระบวนการยุติธรรม ทุกคดีเกิดมานานแล้ว แต่เพิ่งถึงที่สุดในช่วงนี้ ปัญหายาเสพย์ติดนั้น อยู่ที่คนกับยาเสพย์ติด การแยกคน ออกจากยาเสพย์ติด ได้อีกส่วนก็เป็นอันเสร็จสรรพ แต่ว่ามันยอดยากที่คน ต้องจัดการที่คน กันคนนอกเข้าไป แยกคนในออกมา จากแดนนรกนี้ ด้วยกรรมวิธีหนักเบา ตามฐานความผิด ธรรมะเท่านั้น จะแก้ปัญหานี้ได้เบ็ดเสร็จ ทำให้คนไม่ข้องแวะอบายมุข การรักษาสิทธิมนุษยชน ของพวกค้ายาเสพย์ติด กับการทำลายเยาวชนของชาติ ให้ตกเป็นทาสยาเสพย์ติด จะเลือกอะไรดี

ที่นี่ประเทศไทย
ดูทีวี เห็นภาพข่าวจับกุมตัวเอสตราดา ประธานาธิบดีฟิลิปปินส์ เรื่องทุจริตเงินแผ่นดิน นึกชื่นชมว่าเขาเด็ดขาด รวดเเร็วทันใจดีเหลือเกิน ทั้งที่เรื่องเกิดขึ้นไม่นานนี้เอง ต่างกับของเรา กว่าจะขุดคุ้ยโค่นกันได้ แต่ละราย ช่างยากเย็นเหลือเกิน / รั้วของชาติ กทม.

ต้องอย่าลืมตัวนะครับว่า นี่ประเทศไทย แผ่นดินที่มีนิยามว่า ประเทศไทยจะรุ่งเรือง ถ้าไม่มีคนไทย ฟังแล้วต้องสะอื้น เอากันแค่อุดมคติ "ไม่ฆ่าน้อง ไม่ฟ้องนาย ไม่ขายเพื่อน" ก็ซึ้งจนน้ำตาเล็ดแล้วเล็ดอีกละครับ

เครียด
อ่านฉบับ ๑๒๙ แล้ว ชอบลุงจำลอง เขียนได้เนื้อหาสาระดี แว้งที่รักก็สนุกดี แต่บางเรื่องอ่านแล้วเครียด ช่วยเขียนเรื่องเบาๆ เกี่ยวกับชีวิต และสุขภาพบ้างซี / ชลิตา พงศ์กิจธนากร กทม.

เชื่อได้เลยว่า คนเขียนไม่ได้มีเจตนา ให้คนอ่านเครียดซักนิด เราเครียดไปเอง ลองทำหน้าทะเล้นใส่ตัวเอง ในกระจกเงา ทุกเช้าซีครับ เจ้าตัวเครียด มันจะทนอยู่ได้ไหม

บอร์ด
นายชัยอนันต์ สมุทวณิช ประธานบอร์ด การบินไทยใหม่ถอดด้าม เป็นนักวิชาการ นักต่อสู้ที่โดดเด่นคนหนึ่ง คราวนี้จะเสียมวยหรือไม่ ที่ประกาศจะรื้ออภิสิทธิ์ บอร์ดการบินไทย ที่เปรมกันตลอดมา จนถือว่าชอบธรรม บอร์ดไหนๆ ก็เหมือนกันทั้งนั้นแหละ เอาเฉพาะบอร์ดนี้ อภิสิทธิ์ล้นเหลือ มีบัตรเครดิตทอง บินฟรี ที่พักฟรี สารพัดบริการฟรี ทั้งครอบครัวทั่วโลก ประชุมบอร์ดครั้งหนึ่ง เบี้ยประชุมก็ ๖ พันแล้ว แม้พ้นไปแล้ว ก็ยังมีอภิสิทธิ์ บินฟรีตลอดชีพ มันก็เลือดเนื้อของชาวบ้าน แบบนี้จะรื้อกันไหวหรือ / บอด การบินไทย

เอาเรื่องจริงมาพูด ใส่ความกันเล่นๆ มันบาปกรรมนะเออ ใครจะไปเชื่อว่าไม่จริ๊ง-ไม่จริง

สวนอาหาร
ผมขับรถจาก กทม.ไปฉะเชิงเทรา เห็นริมถนนสุวินทวงศ์ทั้งสองข้าง ปลูกต้นกล้วยไว้ตลอดทาง น่าชื่นชมเจ้าความคิด เป็นสวนผลไม้ ได้ทีเดียวครับ / คนกรุง ตื่นป่า

สองสามปีก่อนโน้น ผมย่ำเท้าเปล่าไปตามเส้นทางนี้ ตอนที่เขาเริ่มปลูกกล้วย แซมไม้ยืนต้น นึกชื่นชมเจ้าความคิด ว่าเจ้าปัญญาติดดิน คนละแควกับพวก เจ้าปัญญาลอยฟ้า ซื้อปาล์มปลดชราต้นละ หลายๆพัน ซื้อไม้ประดับมาปลูก นี่ไงทรัพย์ในดิน สินในน้ำ ดีกว่าไปตื่นขุมทองโกโบริน ถ้ำลิเจีย แล้วก็หน้าเยินเย็บไม่ติด

ผีแห้งกับโลงผุ
เห็นแล้วอดรนทนไม่ได้ ก็เห็นภาพขึ้นหน้าหนึ่ง หนังสือพิมพ์รายวัน แฟนบอลชาวไทย กำลังมะรุมมะตุ้ม อีริก ก็องโตน่า ราชัน ทีมแมนเชสเตอร์ฯ ที่สนามบินดอนเมือง เพื่อขอลายเซ็น นี่สังคมกำลังป่วยหนัก ถึงขนาดนี้เชียวหรือ เราจะเยียวยา กันอย่างไรได้คะ / คุณหญิง นอกทำเนียบ กทม.

เห็นภาพคนเวียนเทียนกันโหรงเหรง เมื่อวันวิสาขบูชาที่ท้องสนามหลวงแล้ว เราก็ร้อนใจว่า ทำไมคนเมินศาสนา หารู้ไม่ เขาไปรวมตัวกัน ณ ธรรมสถานอื่นๆ ซึ่งมีการเวียนธรรม แทนเวียนเทียน มีพุทธสาวกทั้งหลาย เวียนกันร่ายธรรม แสดงธรรม โปรดญาติโยม การเมินสิ่งที่ด้อยสาระ ไปสู่สิ่งที่มากสาระกว่า ก็ชอบแล้ว พวกที่คลั่งไคล้ ไปล่าลายเซ็นเขานั้น ถึงยังไงก็ยังดีกว่า พวกตั้งกองเซ่นไหว้ บวงสรวงล่าวิญญาณ บรรพชนญี่ปุ่น ในป่าเมืองกาญจน์นะครับ เอาแต่เวียนเทียน ก็สว่างที่เทียน ใจยังมืดมนอยู่ ก็เป็นแบบนี้แหละ

ทิ้งทวน
ปีนี้นายผมจะเกษียณอายุ ท่านจัดงานวันเกิดยิ่งใหญ่กว่าทุกปี ถือเป็นงานอำลาตำแหน่งด้วย ทุกปีผมก็ไม่เคยไป เพราะเห็นว่า เป็นงานเปิดประตูรับส่วย กลายๆนั่นเอง เราแต่ละสังกัด จะต้องเจียดจ่ายรวมกัน เป็นซองของขวัญ ทุกปีพวกนักธุรกิจ ที่ทำมาหากิน เกี่ยวข้องกับอำนาจหน้าที่ ของพวกเรา จะมากันมากมาย ปีนี้ไหนๆท่านก็จะไปแล้ว คิดว่าจะไปงาน แต่ก็ฝืนความรู้สึกเหลือเกิน จะทำอย่างไรดี / นายพัน ลูกน้องนายพล กทม.

ทำอย่างไรดี คือคำตอบในตัวมันเอง อย่างไรดี อะไรดีจงทำทันที ไม่ยอมเป็นหางเครื่องคนชั่ว ให้ได้ใจทำชั่วช้ายิ่งขึ้น ถ้าจัดงานวันเกิด เพื่อให้เพื่อจาคะก็เป็นงานบุญ แต่ถ้าจัดเพื่อโลภ จะเอาก็เป็นงานบาป นี่เป็นวิธีการกินส่วย วาระจรแบบหนึ่ง นอกเหนือจาก ตามวาระประจำงวด นายคุณเฉโก บาปหนามาก ไม่ละโอกาสทิ้งทวน ถ้าเป็นผม ก็จะไม่ละโอกาส ที่จะยืนหยัดในจุดยืน... ไม่ไป จะทำราชการไม่ได้ เพราะไม่ได้ไปงานเทือกนี้ ก็ให้มันรู้ไป

' บรรณาธิการ

จากผู้อ่าน (เราคิดอะไร ฉบับ ๑๓๑ มิถุนายน ๒๕๔๔ หน้า ๔ - ๕ )