อนาคตประเทศไทย อาร์เจนตินาที่ ๒ 1
ณ ห้องประชุมใหญ่ มูลนิธิเพื่อศูนย์กลางอิสลามแห่งประเทศไทย วันที่ ๒๐ มี.ค. ๔๕
‘อ.อัมรินทร์ คอมันตร์ ‘ร.ต.อ.ดร.นิติภูมิ นวรัตน์ ‘คุณยอดธง ทับทิวไม้ ‘คุณอภินันท์ บูรณะพงศ์ ดำเนินรายการ

อาจารย์อัมรินทร์ คอมันตร์ : ผมเพิ่งกลับมาจากอาร์เจนตินา ได้ประมาณ ๑๐ กว่าวัน ผมติดตาม เหตุการณ์ เกี่ยวกับอาร์เจนตินา มาตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๕๓๗ (๑๙๙๔) ก่อนที่ประเทศไทย จะประสบความวิบัติ ทางเศรษฐกิจ ในปี พ.ศ. ๒๕๔๐ (๑๙๙๗) ที่ผมติดตามเรื่องอาร์เจนตินา เพราะเห็นว่า ในช่วงรัฐบาล ที่ผ่านๆ มานั้น ได้พยายาม แก้ไขวิกฤติเศรษฐกิจ หรือ ดำเนินนโยบาย ทางด้านเศรษฐกิจ และการเมือง ระหว่างประเทศ ไปในแนวเดียว กับอาร์เจนตินา

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง หลังจากที่เรา เกิดวิกฤติ จอร์จ โซรอส และพรรคพวก มาปล้นเงินคงคลัง ของประเทศไทย ไปแล้ว ปรากฏว่า การแก้วิกฤติเศรษฐกิจ และการดำเนินนโยบาย ทางการเมืองต่างๆ เป็นไปในแนวทาง เดียวกับอาร์เจนตินา บรรทัดต่อบรรทัดเลย กินยาก็เหมือนกับ อาร์เจนตินา เพราะ ไอเอ็มเอฟ เป็นคนให้ยา การดำเนินนโยบายต่างๆ คล้ายกันมาก แล้วปรากฏว่า เมื่อเดือนพฤศจิกายน ปีที่แล้วนี่เอง อาร์เจนตินาทั้งประเทศ ประสบความหายนะ ประธานาธิบดี ออกมาบอกเลยว่า ประเทศของข้าพเจ้า ล้มละลายหมดแล้ว

ท่านอาจจะถามว่า เขาล้มละลายเป็นอย่างไร บ้านเมืองเขาเป็นอย่างไร ผมขอเรียนว่าสิ่งที่ไปเห็นมานั้น ประการแรก เงินฝากต่างๆ ที่คนในชาติฝากไว้ เพื่อว่าจะใช้เมื่อแก่ตัวแล้ว หรือ ผู้ที่ฝากเก็บไว้ ในธนาคาร รัฐบาลห้ามนำเงินออกมา เว้นเสียแต่ว่า จะถอนมาซื้อข้าวกิน โดยถอนได้ เดือนละ ๑,๒๐๐ เปโซ

ข้อที่ ๒ ผมกับคุณนิติภูมิเดินทางไปต่างจังหวัด หรือแม้แต่เมืองบัวเอโนสไอเรส ซึ่งเป็นเมืองหลวง จะเห็นภาพ ที่ติดประกาศ ขายที่ดิน อาคาร เรียกว่าแทบทุกตึก และถ้าไปต่างจังหวัดทุกๆ ๓ กิโล จะมีป้าย ขายที่ดิน โดยตลอด

อีกอย่างหนึ่ง ที่เห็นคือ ประชาชนจะออกมา ประท้วงรัฐบาล สาปแช่งนักการเมืองตั้งแต่ เช้ายันเที่ยง หลายท่าน คงได้เห็นในทีวี

สิ่งที่ตามมา อีกอย่างหนึ่ง คือ นักลงทุนต่างชาติ ที่รัฐบาลเคยโอบอุ้มช่วยเหลือ คำหนึ่ง ก็นักลงทุนต่างชาติ สองคำ ก็นักลงทุนต่างชาติ พอเกิดวิกฤติการเงิน นักลงทุนต่างชาติ ถอนเงินทองที่ฝากไว้ ในธนาคาร หมดเกลี้ยง เหลือแต่เงิน ของประชาชน ที่ไม่สามารถเอาออกมาได้ เพราะถ้าเอาออกไป ระบบธนาคาร ก็ต้องล้มระเนระนาด

ท่านไปที่ไหน ถ้าพูดถึงเรื่องเศรษฐกิจ ประชาชนจะหน้าเศร้า เดินไปตามเมืองหลวง ถนนที่มีการค้าขาย จะเห็นลด ๕๐% ลด ๖๐% เดินไปเดินมา กว่าครึ่งชั่วโมง ไม่มีใครเข้าร้าน

อาร์เจนตินามีพื้นที่เท่ากับประเทศอินเดีย มีประชากรอยู่แค่ ๓๖ ล้านคน และครั้งหนึ่ง ประเทศนี้ เคยเป็น ประเทศใหญ่ ประสบความสำเร็จทางด้านเศรษฐกิจ ด้านอุตสาหกรรม ๑ ใน ๑๐ ของโลก หลังสงครามโลก ครั้งที่ ๒ และวันนี้อาร์เจนตินามีพลเมืองที่อยู่ต่ำกว่าความยากจน ประมาณ ๒๕ ล้านคน ใน ๓๖ ล้านคน ในช่วงที่ผ่านมา มีเด็กอายุช่วง ๑๓-๑๘ เฉพาะในเมืองหลวงอย่างเดียว เด็กเหล่านี้ ไม่สามารถ จะไปเรียน หนังสือต่อได้ ๑.๒ ล้าน คน ที่ไปเรียนไม่ได้เพราะว่าไอเอ็มเอฟเขาบอก ให้รัฐบาลนี้ ตัดงบประมาณ ถ้ารัฐบาล ไม่ตัดงบประมาณ เขาก็ไม่ให้เงินกู้ต่อ ซึ่งไอเอ็มเอฟ ให้เงินกู้มาตลอด ๑๐ ปีที่ ผ่าน มา ทั้งไอเอ็มเอฟ และชาติมหาอำนาจ บอกแก่รัฐบาล และประชาชน ตลอดว่า เดินมา ถูกทางแล้ว เดินต่อไปเถอะ จนกระทั่งลงเหวไป

ลงเหวไปยังไม่พอ มีการเหยียบย่ำกระทืบซ้ำอีก ในช่วงที่ผม และคุณนิติภูมิ อยู่อาร์เจนตินานั้น อาร์เจนตินา ขนาดที่กำลังแย่ๆ ปกติเขาจะผลิต น้ำผึ้งปีหนึ่ง ได้ประมาณ ๙๐,๐๐๐ ตัน ครึ่งหนึ่ง ของน้ำผึ้ง ส่งไปที่ สหรัฐอเมริกา แต่ช่วงนี้ สหรัฐอเมริกา กีดกันการส่งออก ของน้ำผึ้ง จากเกษตรกรจนๆ ของอาร์เจนตินา โดยวิธีขึ้นภาษี ขาเข้า๖๖% ประเทศอาร์เจนตินาขาดเงิน ที่จะไหลเข้าประเทศ ประมาณ ๘๐ กว่าล้าน เหรียญสหรัฐ

สิ่งนี้ชี้ให้เห็นว่า เราต้องยืนอยู่บนขาตัวเอง พึ่งตนเอง เนื้อวัวของอาร์เจนตินา ซึ่งเป็นผลิตภัณฑ์ ด้านเกษตร ที่สำคัญ ในการส่งออก ก็โดนชาติในยุโรป และอเมริกากีดกัน เพราะเขาบอกว่า มันเกิดมีโรค ปากเท้าเปื่อย ชาวไร่ เกษตรกรก็แย่ลงไปอีก
อ่านต่อฉบับหน้า