อนาคตประเทศไทย อาร์เจนตินาที่ ๒ 2 (ต่อจากฉบับที่ ๑๔๔)

ณ ห้องประชุมใหญ่ มูลนิธิเพื่อศูนย์กลางอิสลามแห่งประเทศไทย วันที่ ๒๐ มี.ค. ๔๕
'อ.อัมรินทร์ คอมันตร์ 'ร.ต.อ.ดร.นิติภูมิ นวรัตน์ 'คุณยอดธง ทับทิวไม้ 'คุณอภินันท์ บูรณะพงศ์ ดำเนินรายการ

ผมไปต่างจังหวัด ไปเจอชาวบ้านเกษตกรอาร์เจนตินา เคยมีความสุข อยู่ดีกินดี เป็นเจ้าของวัวนม ๑๔๐ ตัว ฟาร์มทันสมัยมาก วันนี้เขาบอกว่า เขาล้มละลายแล้ว ไม่มีอะไรเหลือ น้ำนมวัวก็ราคาตก จนไม่ทราบว่า จะเลี้ยงวัวไปทำไม

สิ่งสำคัญที่สุดอีกอย่างหนึ่ง คือ ทำไมจึงเกิดเหตุการณ์อย่างนี้ในอาร์เจนตินา คนอาร์เจนตินา มีลักษณะ คล้ายๆ คนไทยมาก มีความร่าเริง ใจดี ยิ้มแย้มแจ่มใส เพราะธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมต่างๆ คล้ายไทยมาก เราไปอาร์เจนตินาช่วงหน้าร้อน เห็นหญ้าในทุ่งนาเขียวขจี ทีแรกผมนึกว่า เขาใช้น้ำรดหญ้า เพื่อจะเลี้ยงวัว แต่ไม่ใช่ ทุ่งนาเขียวขจีตามธรรมชาติ

แล้วอาร์เจนตินาก็มีทรัพยากรธรรมชาติ น้ำมัน แก๊ส มหาศาล อะไรที่ทำให้อาร์เจนตินา เป็นเช่นนี้ มีปัจจัย ๒ อย่าง คือ ปัจจัยภายในและปัจจัยภายนอก

ปัจจัยภายในสำคัญที่ทำให้ประเทศอาร์เจนตินาล่มจม คือ นักการเมืองที่เข้ามาบริหารประเทศ ด้วยการ ใช้เงิน ซื้อเสียง เมื่อซื้อเสียงได้อำนาจแล้ว ก็จะถอนทุนคืน วิธีการถอนทุนของนักการเมือง คือ เอารัฐวิสาหกิจ ต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นไฟฟ้า น้ำประปาโทรศัพท์ องค์การปิโตรเลียม เอาไปขายให้พวกเขาเอง หรือเอาไปขาย ต่างชาติ เขาใช้คำว่า แปรรูปรัฐวิสาหกิจ และเป็นนโยบายการฟื้นฟูเศรษฐกิจ ขายจนเกลี้ยง สิ่งที่เกิด ขึ้นคือ

ประการแรก ได้เงินใต้โต๊ะ ได้เงินจากการปั่นหุ้น เวลาจะขายรัฐวิสาหกิจ เขาจะบอกพนักงานรัฐวิสาหกิจ และประชาชนว่า รัฐวิสาหกิจนี้ต้องขาย จะเอาเงินไปใช้หนี้ เมื่อ ขายแล้ว พนักงานไม่ต้องกลัว จะไม่มีใคร ตกงาน และประชาชน ก็ไม่ต้องเป็นห่วง เมื่อขายแล้ว ค่าบริการต่างๆ จะลดราคาลง แต่ทุกอย่าง ที่บอกนั้น โกหกประชาชนทั้งนั้น พนักงานถูกไล่ออก ค่าสาธารณูปโภคเพิ่มเป็นร้อยๆ เปอร์เซ็นต์ ที่บอกว่า จะปรับปรุง คุณภาพให้ดีขึ้น ก็ไม่ได้ดีขึ้น

เมื่อต่างชาติเข้ามาซื้อ รายได้จากรัฐวิสาหกิจแทนที่จะเอามาบำรุงประเทศชาติ ความอยู่ดีกินดี ของประชาชน อย่างประเทศไทยรัฐวิสาหกิจรายได้เข้าสู่รัฐ เพื่อบำรุงประเทศชาติ และประชาชน ปีหนึ่ง ประมาณ ๙๐,๐๐๐ ล้านบาท เกือบแสนล้านบาท ที่ได้กำไรมา ก็กลับสู่ประชาชน ที่อาร์เจนตินา เมื่อขายไปแล้ว กำไรก็ถูกสูบออก ไปนอกประเทศ ประชาชนต้องบริโภค ของแพงขึ้นอีก ทำให้เกิดวิกฤติ ขึ้นมาได้

ปัจจัยภายในอีกประการหนึ่งคือ ประชาชนชาวอาร์เจนตินามีอัธยาศัยร่าเริงไม่เป็นไรๆ เหมือนคนไทย ก็ปล่อยให้ นักการเมืองเข้ามาโกงกิน ขายทรัพย์สมบัติ ขายสมบัติอย่างเดียวไม่พอ ขายแผ่นดินด้วย โดยออกกฎหมาย ขายแผ่นดิน เพียงเวลาไม่กี่ปีที่ออกกฎหมาย ประเทศที่ใหญ่เกือบเท่า ประเทศอินเดีย แผ่นดินเกือบ ๔๐% ของประเทศ ไม่ได้อยู่ในมือของคนอาร์เจนตินา และคนอาร์เจนตินา ก็พากันไปอยู่ ในเมืองหลวง ในชุมชนแออัด

เมืองหลวงมีประชากรเกือบ ๑๕ ล้านคน ทั้งๆ ที่ประเทศใหญ่โตมโหฬาร เพราะว่าเมื่อต่างชาติ มาซื้อที่ใหญ่ เกือบเท่าประเทศเล็กๆ ประเทศหนึ่ง ในที่สุด ประชากรก็ไม่มีที่อยู่อาศัย

อีกสิ่งหนึ่งที่สร้างความหายนะให้แก่ประเทศชาติ คือ การเปิดเสรีทางด้านการค้า เมื่อหลายปีมาแล้ว และแม้กระทั่งทุกวันนี้ ท่านคงได้ยินที่พูดกันเรื่อง เปิดเสรีทางการค้า เมื่อไม่กี่อาทิตย์มานี้ ประธานาธิบดี ของอาร์เจนตินา คนปัจจุบัน ออกมาพูดว่า ที่ประเทศอาร์เจนตินาหายนะ สิ่งที่สำคัญ สิ่งหนึ่งคือ การเปิดเสรี ทางด้านการค้า ให้มีการลงทุน เอาทุนต่างชาติ มาทำลายทุนในชาติ สิ่งที่เห็นได้ชัดมากคือ กิจการ การขายปลีก ขายส่ง ร้านต่างชาติใหญ่ๆ ทั้งยุโรปและอเมริกา ได้มาตั้งกิจการ ในเมืองไหน เมืองนั้น บรรลัยหมด คนในชาติ ไม่รู้จะทำมาหากินอะไร เคยขายของเลี้ยงครอบครัว ส่งลูกไปเรียน มหาวิทยาลัย ได้เงินมารักษาตัวเองได้ เมื่อยามเจ็บไข้ต่างๆ คนชั้นกลาง ของอาร์เจนตินา มีเหลือนิดเดียวเท่านั้น แต่ละเมืองค่อยๆ ล่มสลายไป แต่มีบางเมือง เขาลุกขึ้นมาต่อสู้ เหมือนกัน และเขาก็ชนะด้วย ที่ไม่ยอม ให้ร้านขายปลีก ขายส่งต่างชาติ เข้าไปทำลาย ร้านค้าเล็กร้านค้าน้อย

ตกลงสมบัติของชาติก็เอาไปขายโดยนักการเมือง แผ่นดินก็เอาไปขาย การทำมาหากินก็เอาไปขาย แค่นี้คนในชาติ ก็เลือดหมดตัวแล้ว

สิ่งสำคัญอีกอย่างหนึ่ง คือ อาร์เจนตินานั้นเป็นประเทศที่สมบูรณ์ มีศักยภาพดีมาก และมีแหล่งทรัพยากร ธรรมชาติมาก ชาติมหาอำนาจต่างๆ จึงสนใจที่จะเข้ามา ครอบงำเศรษฐกิจ และดินแดน โดยใช้เครื่องมือ ที่สำคัญ เช่น ไอเอ็มเอฟ ธนาคารโลก ธนาคารทางด้านภูมิภาคต่างๆ พวกนี้เข้ามาโดย พยายามให้ยาที่ผิด และร่วมมือ กับนักการเมืองฉ้อฉล เพื่อทำให้ประชาชน หมดศักยภาพไป เขาทำมาโดยตลอด แม้กระทั่ง ทุกวันนี้ ก็ยังทำกันอยู่ เพราะอาร์เจนตินาทุกวันนี้ ไม่มีอะไรเหลือจริงๆ ไอเอ็มเอฟ สั่งให้เลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวา ผู้นำประเทศ ก็ต้องทำตาม หรือไม่ก็ ให้ความร่วมมือกับเขา

อาร์เจนตินาไม่สามารถจะเลือกอะไรได้ ในระบบการเมือง หันไปทางซ้ายก็เจอเสือ หันไปทางขวาก็เจอ จระเข้ และเผอิญไม่รู้จัก ที่จะลุกขึ้นมาต่อสู้ ผมและดอกเตอร์นิติภูมิ ได้ไปดูไปร่วม ตอนที่เขาเดินขบวนกัน ได้เห็นภาพ ขนาดใหญ่ ชักชวนให้คนอาร์เจนตินา ถือธงลุกขึ้นมาต่อสู้ ปกป้องแผ่นดิน และ ผลประโยชน์ ของชาติ ตามท้องถนนต่างๆ ในเมืองบัวเอโนสไอเรส ติดตั้งภาพนี้กันมากมาย

ถ้าหากอาร์เจนตินาลุกขึ้นมาปกป้องแผ่นดิน ปกป้องการทำมาหากินและปกป้อง สมบัติของคนในชาติ ไม่ให้พวก นักการเมือง เอาไปขาย ไม่ให้ขายแผ่นดิน ไม่ให้ขายรัฐวิสาหกิจ และให้ปกป้อง การทำมาหากิน ของตัวเอง วันนี้อาร์เจนตินาไม่หายนะ

ผมเป็นห่วงประเทศไทย จะเป็นอาร์เจนตินาที่ ๒ เพราะอะไร ท่านทั้งหลายคงจำได้ว่า หลังจากที่เกิด วิกฤติเศรษฐกิจแล้วนั้น รัฐบาลไทยที่ออกกฎหมาย ที่มีชื่อเพราะๆ ว่า กฎหมายฟื้นฟูเศรษฐกิจ สื่อและ หลายๆ คนรวมทั้งผมด้วย เรียกว่า กฎหมายขายชาติ เพราะกฎหมายที่ออกมานั้น มันมากกว่า ๑๑ ฉบับ เป็นการเอาแผ่นดิน เอาการทำกิน เอารัฐวิสาหกิจต่างๆ รวมทั้งสิทธิ ของความเป็นคนด้วยไปขาย

ผมมีแนวนโยบายการฟื้นฟูเศรษฐกิจของอาร์เจนตินา ตั้งแต่ปี ๑๙๙๔ เมื่อเอามาเทียบกับประเทศไทย กฎหมายต่างๆ ที่รัฐบาลที่ผ่านมา ออกกฎหมายมา เหมือนกันบรรทัดต่อบรรทัดเลย เช่น แปรรูปรัฐวิสาหกิจ ยกเลิก การกีดกัน การนำเข้าต่างๆ ยกเลิกการปฏิบัติ ที่แตกต่างกัน ในด้านการลงทุน ของต่างประเทศ เปิดเสรีการค้า และการลงทุน จากต่างประเทศ นำแผนปฏิรูประบบราชการมาใช้ นี่เป็นเพียงบางส่วน เท่านั้น

อาร์เจนตินามีลักษณะคล้ายคนไทย มีปัญหาเหมือนกันทางด้านเศรษฐกิจ กินยา ไอเอ็มเอฟ เม็ดเดียวกัน และ หาวิธีแก้เศรษฐกิจ เหมือนกัน เปรียบกับคนไทยแล้ว เหมือนเดินไปบนเส้นทางเดียวกัน ซึ่งข้างหน้า เป็นเหว เขาตกเหวไปแล้ว แล้วประเทศไทยเรา จะตกเหวเมื่อไหร่ ตอนนี้อาร์เจนตินาหายนะ เขามีหนี้ สาธารณะ หนี้ของรัฐ ๖.๖ ล้านล้านบาท ประเทศไทยขณะนี้ มีหนี้สาธารณะอยู่ถึง ๓.๕ ล้านล้านบาท มากกว่าครึ่งหนึ่งแล้ว ตอนนี้กำลังจะเพิ่มขึ้นอีก จากการไปสร้าง สนามบินหนองงูเห่า แทนที่จะขยาย สนามบินดอนเมือง ใช้เงินไม่กี่สตางค์ ใช้ได้อีกหลายสิบปี การสร้างสนามบิน หนองงูเห่า อาจใช้เงินถึง สามแสนล้านบาท เพราะ มันไม่ใช่แค่ สร้างสนามบิน แต่ต้องสร้างรถไฟ ถนน โรงแรม สารพัด

ก่อนหน้าอาร์เจนตินา จะหายนะนั้น ก็พยายามกู้กู้กู้ ไอเอ็มเอฟก็ให้ พอกู้มาเสร็จแล้ว วัดครึ่งกรรมการครึ่ง จึงเป็นหนี้เป็นสิน มหาศาล พอกู้มาแล้ว ก็ใช้เงินที่กู้ มาหาเสียงอีก ท่านคงจะจำได้ ถ้าเทียบอย่างไทย ก็คล้ายๆ มิยาซาว่า ตอนนี้มีอะไรเหลือ! นั่นร่วม ๕ หมื่นล้าน หมดเกลี้ยงไปเลย อีกไม่นาน ไทยเราจะมีหนี้ ๔ ล้านล้าน แต่อย่าลืมว่าไทยเรา เล็กกว่าอาร์เจนตินา มีทรัพยากรน้อยกว่า

เกี่ยวกับรัฐวิสาหกิจ โทรคมนาคมสื่อสาร เป็นของอิตาลีกับฝรั่งเศส การบินเป็นของสเปนไปแล้ว ไฟฟ้า มีทั้งสเปน ฝรั่งเศส สหรัฐ ชิลี น้ำประปา เป็นของฝรั่งเศส อังกฤษ แก๊สธรรมชาติ น้ำมัน ก็เป็นของอิตาลี สเปน แคนาดา อังกฤษ แทบจะไม่มีอะไรเหลือ เขาขายจนเกลี้ยง อันนี้คือความหายนะ ของอาร์เจนตินา แล้วประเทศไทย ลอกแบบวิธีการหมด แล้วคนที่คุมวิธีการ ก็เหมือนกันอีก มีการใช้เงิน มาซื้อเสียง เป็นต้น

แต่สิ่งที่สำคัญที่สุด คือ ประชาชน ประชาชนอาร์เจนตินาปล่อยให้ผู้บริหารประเทศเลวๆ บริหารประเทศไป จนกระทั่งวันหนึ่ง เกิดความหายนะแก่ตนเอง และลูกหลาน ประธานาธิบดีเมเน็น ของอาร์เจนตินา
คนสุดท้าย ที่สร้างความหายนะ มาเกือบ ๑๐ ปี ปรากฏว่า บินไปชิลี ไปแต่งงานกับสาวอายุ ๓๕ ตัวเองอายุ ๖๕ ผมไม่ได้อิจฉาครับ แต่ผมเห็นว่า เขาใจแข็งมาก ที่ปล่อยให้คน ๓๐ กว่าล้าน ทนทุกข์ทรมาน ในสิ่งที่ เขาสร้างขึ้นมา แล้วตัวเขาเอง ก็ไปเสวยสุขกับสาว และไม่มีการจับกุมใดๆ จะจับกันได้อย่างไร เพราะในสภาพ เพื่อนกันทั้งนั้น ผลัดกันขึ้นมามีอำนาจ ช่วงนี้ผมขอแค่นี้ก่อนครับ

ผู้ดำเนินรายการ : ขอบพระคุณท่านครับท่านอาจารย์อัมรินทร์ ฟังๆ ดูแล้วมีหลายอย่างเหลือเกิน ที่คล้ายคลึง กับประเทศของเรา เท่าที่ได้ฟังมา นับตั้งแต่ มีนักการเมือง เข้ามาบริหารประเทศ ได้ด้วยการ ซื้อเสียงเข้ามา แล้วก็บริหารด้วยการ หาโปรเจ็คต์ใหญ่ๆ มาเพื่อถอนทุนคืน ที่ผ่านมา เรามีกฎหมาย แปรรูปรัฐวิสาหกิจ กฎหมายที่จะให้คนต่างชาติ เข้ามาเช่าแผ่นดินได้ ๙๙ ปี ๑๐๐ ปี ในขณะเดียวกัน สิ่งที่สร้างความเสียหาย ได้มากมาย เราจะเห็นได้ว่า การปิดกั้นโอกาส ทางการศึกษา ของเยาวชน ถ้าหาก เรามองว่าเด็ก ๑.๒ ล้านคน เขาไม่มีการศึกษา ประเทศอาร์เจนตินา ไม่มีสิทธิ์ ที่จะเติบโต หรือ ก้าวหน้า ขึ้นมา เพื่อไถ่ตัวเอง ให้เป็นไท ได้เลย นอกจากจะก้มหน้าก้มตา เป็นชนชั้นกรรมาชีพ รับใช้มหาอำนาจ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง อเมริกา อยู่ตลอดไป การปิดกั้นการศึกษา การปิดกั้นการส่งออก การเปิดเสรีทางการค้า ซึ่งอาร์เจนตินา ไม่มีสิทธิ์ ที่จะสู้ได้เลย รวมทั้งสิ่งที่เราได้เห็น จากภาพ ก็คิดว่า เหมือนกับประเทศไทยหรือยัง เรามีวิทยากร อีกท่านหนึ่ง ที่เดินทางมาถึงแล้ว นั่นคือ ท่านอาจารย์ ร.ต.อ.ดร.นิติภูมิ นวรัตน์ ผมขอเรียนเชิญ ท่านอาจารย์ บนเวทีครับ ท่านจะได้พูดคุยกับเรา ต่อจากอาจารย์ ยอดธงครับ

ท่านอาจารย์ยอดธงครับ เท่าที่ได้ฟังจากท่านอาจารย์อัมรินทร์ พูดมาทั้งหมด สถานการณ์หลายสิ่ง หลายอย่าง ความเป็นมา สมุฏฐานของโรคคล้ายกัน ได้กินยาจากไอเอ็มเอฟ และเวิร์ลแบงก์เหมือนกัน ไม่ทราบว่า ท่านมีข้อเสนอแนะ หรือมีแนวคิด ที่จะวิจารณ์ ในเรื่องนี้อย่างไร ขอเรียนเชิญครับ

อาจารย์ยอดธง ทับทิวไม้ : สวัสดีครับทุกท่าน เป็นครั้งแรกที่ผมมาที่นี้ และได้มาพูด การพูดมากๆ นั้น ผมหยุดไปหลายปีแล้ว เพราะพูดเมื่อไหร่มีปัญหาทุกที ก็เลยหยุด ตอนนี้ก็ต้องลุกขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง เพื่อจะมา ช่วยกันพูด ปัญหาของประเทศชาติขณะนี้ ซึ่งผมได้เคยรับรอง และยืนยันไว้แล้ว กับพรรคพวกเมื่อ ๒ อาทิตย์ก่อนว่า ประเทศไทยไม่มีทาง จะหนีรอดพ้นจากอาร์เจนตินา ไปได้ในอีก ๒ ปีข้างหน้า หมายถึง ความฉิบหาย ความอดอยาก มันจะเกิดขึ้น

ผมเป็นนักเขียนหนังสือพิมพ์ ธรรมดา รับจ้างเขียนหนังสือทุกประเภทที่มันจะได้เงิน แล้วก็เขียน มาตลอดชีวิต บังเอิญว่า ในการเขียนหนังสือของผมนั้น ก็ต้องไปหาวัตถุดิบ ในการเข้าไปทำงาน หนังสือพิมพ์ของผมนี่ ผมมีโอกาส ได้พบกับบรรดาครูบาอาจารย์ ที่มีความรู้ความสามารถ อาจารย์สุภา ศิริมานนท์ ซึ่งมีความเชี่ยวชาญ ทางวรรณกรรม และทางกิจการต่างประเทศ และเคยเปิดหนังสือ คอมมิวนิสต์ เป็นครั้งแรก เมื่อสมัยนานมาแล้ว ก็เป็นพรรคพวกผม อบรมสั่งสอนผม คุณอิศรา อมันตกุล ซึ่งเป็นมุสลิมคนหนึ่ง ก็มาเป็นเพื่อนผม จิตร ภูมิศักดิ์ คนเหล่านี้ได้ชี้ให้ผมเห็นว่า ประเทศของเรา หรือ ประเทศไหนก็ตาม ที่จะเจริญก้าวหน้า ไปได้หรือไม่ได้ มีความสำคัญอยู่ที่คน คนเดียว คือ รัฐมนตรี ต่างประเทศ ของประเทศนั้นๆ ถ้าหากประเทศไหน มีรัฐมนตรีกระทรวงการต่างประเทศ มีความเฉลียว ฉลาดพอ ประเทศจะรอด ไม่อย่างนั้น ไม่มีทางออกเด็ดขาด

ประเทศเรา ตั้งแต่ผมเกิดมา ๗๖ ปีนี้ ผมยังไม่พบว่า มีรัฐมนตรีต่างประเทศคนไหน มีความสามารถ เมื่อผมเกิดมา ครั้งแรก เมื่อปี ๒๔๙๓ ที่ผมกำลังเวียนว่าย ตายเกิด อยู่ในการต่อสู้ต่างๆ แม้แต่กับพวก เวียดนาม ตามชายฝั่งโขง ก็เหมือนกัน สมัยนั้น เราได้ขายชาติไปแล้ว โดยเซ็นสัญญากัน เมื่อ ๙ พฤศจิกายน ๒๔๙๓ โดย จอมพล ป. พิบูลสงคราม กับอเมริกัน ที่กรุงเทพฯ นั่นเป็นสัญญา เป็นการขายชาติที่ว่า อเมริกา ต้องการอะไร เราจะให้หมด ไม่ว่าจะเป็นแผ่นดิน แผ่นหญ้าอะไรก็แล้วแต่ แม้แต่ผู้หญิง จะเอาไปทำโสเภณี ก็ทำได้ตามสะดวก ไม่มีกฎ ไม่มีเกณฑ์อะไรทั้งสิ้น กฎหมายฉบับนี้ ชื่อว่า กฎหมาย ให้ความช่วยเหลือ ทางเศรษฐกิจ และการทหารแก่ประเทศไทย จากนั้นกฎหมายฉบับนี้ ก็ยังรักษา เอาไว้อย่างมั่นคง ไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ ประเทศไทย และคนไทยเกิดมา เพื่อเป็นขี้ข้า อเมริกาเท่านั้น จึงจะเหมาะสม

เพราะฉะนั้น ในการรบที่อัฟกานิสถาน เมื่อตอนที่มีเรื่อง อเมริกันบอกว่า จะเอาเครื่องบินมาเติมน้ำมัน ในประเทศไทย เพื่อไปทิ้งระเบิด อัฟกานิสถาน คนสำคัญ ของประเทศไทย บอกว่าไม่มีอะไร เราเพียงแต่ ให้เขาเติมน้ำมันเท่านั้น ก็เติมน้ำมันแล้ว มันก็ไปฆ่าเขาได้ อันนี้เราก็ใช้กฎหมาย ฉบับนั้นเป็นหลัก

(อ่านต่อฉบับหน้า)

(เราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๔๕ สิงหาคม ๒๕๔๕)