่

อนาคตประเทศไทย อาร์เจนตินาที่ ๒

ในการรบที่อัฟกานิสถาน เมื่อตอนที่มีเรื่อง อเมริกันบอกว่า จะเอาเครื่องบินมาเติมน้ำมันในประเทศไทย เพื่อไปทิ้งระเบิด อัฟกานิสถาน คนสำคัญ ของประเทศไทย บอกว่าไม่มีอะไร เราเพียงแต่ให้เขา เติมน้ำมัน เท่านั้น ก็เติมน้ำมัน แล้วมันก็ไปฆ่าเขาได้ อันนี้เราก็ใช้กฎหมาย ฉบับนั้นเป็นหลัก ในการที่จะใช้ แผ่นดิน ของเรา เป็นทาสอเมริกัน เวลานี้เรายังใช้อยู่ ยังไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรทั้งๆ ที่รัฐบาลพวกนี้ เคยประกาศว่า เขาจะรักษาเอกราช และอธิปไตยของประเทศ แต่ไม่ใช่ ไม่ว่าจะทิ้งระเบิด ที่อัฟกานิสถาน เมื่อไหร่ ก็ต้องไปเติมน้ำมัน ที่อู่ตะเภา นั่นเป็นไปตามสัญญาขายชาติ นี่คือตัวอย่าง

การที่เราเป็นทาสไอเอ็มเอฟ เป็นความผิดพลาดที่มีหลักฐานแน่นอนว่าใครเป็นคนทำผิด แล้วทำผิด กันมาตลอดเวลา แล้วพวกที่ทำผิดเหล่านั้น ก็อยู่สุขสบายกันเป็นแถวๆ สรุปได้ว่า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ในอาร์เจนตินาครั้งนี้ มันสามารถพิสูจน์ได้ว่า ประเทศอาร์เจนตินา หรือประเทศไทยนั้น ได้ตกลง เข้าอยู่ใต้อำนาจการบีบคั้น ของไอเอ็มเอฟ ไอเอ็มเอฟบอกอย่างไร เราก็ทำอย่างนั้น เราต้องเป็นหนี้ ไอเอ็มเอฟโดยอ้างว่า นี่เป็นการพัฒนา และการฟื้นฟูประเทศ ที่มีหนี้สิน ประเทศที่อ่อนแอ หรือประเทศที่ ยังไม่เจริญก้าวหน้า

ผลการพัฒนาในประเทศต่างๆ ดูได้เลยตั้งแต่ ประเทศอินโดนีเซีย สมัยซูกาโน่ จนกระทั่งบัดนี้ ๓๐ กว่าปีแล้ว ยังไม่มีอะไรดีขึ้น นอกจาก ความวิบัติ ผู้นำแต่ละคน ถ้าไม่เข้าคุก ก็นอนป่วยเป็นแถว ไม่ได้เกิดอะไรขึ้น ในการพัฒนา ตามแบบอเมริกัน หรือตามแนวความคิด ของซีไอเอ หรือ ไอเอ็มเอฟ

ฉะนั้น การที่เราต้องพัฒนาตามแบบของไอเอ็มเอฟ ที่มีมาตรการเหล่านี้ ในโลกนี้มีร้อยกว่าประเทศ ที่เป็นสมาชิก ของไอเอ็มเอฟ ซึ่งไม่มีประเทศใด ที่รอดพ้นไปจาก ความฉิบหายเลย ไม่มี แม้แต่รัสเซีย ซึ่งเป็นประเทศที่ใหญ่ที่สุด ก็ยังไม่มีทางที่จะชนะ ไม่มีทางที่จะแก้ปัญหาอะไรได้ แม้แต่นิดเดียว

ประเทศไทยเป็นหนี้ไอเอ็มเอฟมานานพอสมควรแล้ว แม้แต่ขยะยังแก้ไม่ได้เลย ฉะนั้น การพัฒนา ของไอเอ็มเอฟ เป็นการพัฒนา ไปสู่ความเจริญสมัยใหม่ ด้วยความต้องการ ของระบบทุนนิยมเท่านั้น ไม่ได้มีอะไรอื่น นอกจากเป็นประโยชน์ ต่อทุนนิยม และ จักรวรรดินิยมเท่านั้น แล้วผู้ที่ถูกพัฒนา ก็เจ๊งทุกราย ไม่ว่าประเทศไหน

ถ้าหากใครยืนยันได้ว่า การทำตามไอเอ็มเอฟนั้น ทำให้ประเทศเจริญมั่นคงได้ มาบอกผมด้วย สอง การพัฒนา ตามทฤษฎี เศรษฐกิจ ทุนนิยมนั้น เป็นการพัฒนาไปในสิ่งที่ ไม่ได้เป็นประโยชน์ ต่อประเทศ ของผู้ถูกพัฒนา นี่เป็นหลักแน่นอน ไม่มีประเทศไหน ได้ประโยชน์

เมื่อวานนี้มีการเดินขบวนของชาวอีสาน เกี่ยวกับเขื่อนแม่น้ำมูล มาที่รัฐสภา ทำเนียบรัฐบาล มายืนยัน และสาบานว่า เขาจะไม่เดินทางกลับ จนกว่ารัฐบาล จะเลิกโกหกเขาว่า จะแก้ไขปัญหานี้ให้ได้เมื่อไหร่

เมื่อเดือนมีนาคม หนึ่งปีก่อน นายกรัฐมนตรี กับคณะรัฐบาลชุดนี้โกหกเขาไว้ ๒ - ๓ ข้อว่า จะแก้ปัญหา ทั้งหมด ให้เขา แล้วฝ่ายเขากลับ เพื่อจะไม่ให้มีเรื่องกันและรออยู่ ๑ ปี เต็มๆ โดยที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น นอกเสียจากว่า นายกรัฐมนตรีและรัฐบาลไทยนั้น โกหกอย่างเดียว เมื่อเป็นอย่างนั้นเ ขาอาจจะเจ็บปวด ในเรื่องที่ดิน เรื่องอื่น ๆ แต่พวกเราไม่รู้เลยว่า เขื่อนของเราที่คิดว่า มันพัฒนาเรียบร้อยแล้ว รู้ไหมว่า การที่เราสร้างเขื่อนเหล่านั้น เราขาดทุนวันละ ๓ สตางค์ทุกๆ คน ๗ ปีข้างหน้า จะขาดทุน ๑๘ ล้านบาท พวกชาวไร่ชาวนา ไม่ได้พูดกัน ถึงเรื่องนี้ แต่นี่เป็นความจริง ที่อยากให้รู้ ว่าถ้าเป็นการพัฒนา ของไอเอ็มเอฟแล้ว จะไม่ทำให้เกิดประโยชนŒอันใดขึ้นเลย นอกจากความวิบัติ ของบ้านเมือง และ การเป็นหนี้ เป็นสินเท่านั้น

การที่เราคบกับไอเอ็มเอฟ ทำตามไอเอ็มเอฟทุกอย่าง เราจะมีแต่หนี้สินเพิ่มพูนขึ้นทุกวัน ทั้งทางตรง และ ทางอ้อม ทั้งปิดเงียบ และ เปิดเผย

และการที่เราสร้างเขื่อนปากมูลขึ้นมานั้นน่าสลดสังเวชที่สุดก็คือว่า เราไปกู้เงิน ๗,๐๐๐ ล้านเหรียญอเมริกัน หรือไอเอ็มเอฟมาสร้างนั้น ไม่ได้ผ่านรัฐบาลไทย แต่สร้างกันไปแล้วรัฐบาลไทยถึงได้รู้ เพราะว่าไปผ่านทาง สภาสังคมเศรษฐกิจแห่งชาติ ผมมีหลักฐานทุกอย่าง และผมเคยเขียน เรื่องเหล่านี้ไว้แล้ว

จะเห็นว่าการพัฒนาจากความต้องการของไอเอ็มเอฟ หรือแนวคิดของไอเอ็มเอฟนั้น ไม่มีประเทศไหน ที่ประสบความสำเร็จ ประเทศไทยเห็นชัดๆ ว่ามีแต่ความทุกข์ร้อน ความยากลำบาก เวลานี้หมู่บ้านต่างๆ ในภาคอีสานนั้น จำนวนหลายพันคน ที่กำลังนอนตากลม ตากแดดอยู่ทุกวันนี้ ที่ทำเนียบรัฐบาล

แล้วอีกอันหนึ่ง การพัฒนาในข้อที่สามนั้น การพัฒนาที่บังคับให้เราพัฒนา โดยที่เราไม่รู้จะเอาไปทำอะไร และเอาเงินที่ไหน มาพัฒนา ไม่มีเลย เราต้องไปกู้ไอเอ็มเอฟ กู้ธนาคารโลกมาพัฒนา เสร็จแล้ว เราได้อะไรไหม ดูจากทางด่วน ที่เสียค่าโง่ไปหกพันล้าน ทางด่วนทุกสาย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สายอยุธยา-รังสิต เป็นทางด่วน ที่ไม่ได้ใช้ประโยชน์อะไร ไปดูที่รังสิต วันๆ จะมีรถวิ่ง ๒๐ กว่าคันเท่านั้น แต่เราลงทุนไป เป็นหมื่น ๆ ล้านบาท ลงทุนทำไม ก็เพราะไอเอ็มเอฟบอกให้ทำ ทำแล้วมันสนุก มันได้เงินก็ทำกันไป เวลานี้ ๒๐ คัน ๓๐ คัน วันๆ ไม่มีรถวิ่ง ถามว่าได้ประโยชน์อะไร มีคนยากคนจนทั่วประเทศ มีคนกำลังจะอดตายอยู่ ๙ ล้าน เงินจำนวนหมื่น ๆ ล้าน ทำไมไม่เอามาใช้ประโยชน์ ตรงนี้เสียก่อน ไอ้หกพันล้านที่เสียค่าโง่นั้น มากไปกว่านี้ เป็นแสนล้าน ทำไมไม่เอาไปช่วยประชาชน คุณเอาไป ทำบ้า ๆ อย่างนั้นเพื่ออะไร

ถ้าคุณสามารถสร้างลูกหลานให้ทำงานในไอเอ็มเอฟได้ จะได้ประโยชน์ เพื่อนผมที่ฟิลิปปินส์ เป็นด็อกเตอร์ ก็ไปอยู่กับไอเอ็มเอฟ ที่สำนักงานใหญ่ ถ้าคุณช่วยเหลือเจรจา ให้รัฐบาลโง่ๆ ของคุณทำอะไรได้ คุณจะได้ รางวัล จะได้เปอร์เซ็นต์ จะได้ทุกสิ่งทุกอย่าง ทำให้คุณอยู่ดี มีสุขไป นั่นเป็นความจำเป็น ในการพัฒนา ประเทศด้วย การพัฒนาของไอเอ็มเอฟ เขาจะทำเพื่อสิ่งเหล่านี้

เพราะฉะนั้น ถ้าคุณสามารถมีหนี้ได้มาก ทำลายประเทศตัวเองได้มาก คุณก็จะต้องเป็นเหมือนอาร์เจนตินา และเวลานี้ เราก็เจ๊งอยู่แล้ว

การพัฒนาเหล่านี้ มีความชั่วต่อไปอีกประการหนึ่งคือ เราไม่มีความสามารถ ที่จะไปทำอะไร ที่จะพัฒนาได้ ต้องไปจ้างคนของเขา นี่เป็นการระบาย คนของประเทศทุนนิยม ที่เขามีอำนาจ อยู่ในวงการไอเอ็มเอฟ

ในไอเอ็มเอฟ จะมีเจ้าหน้าที่ของประเทศต่างๆ ที่มีความเจริญพัฒนาก้าวหน้า ในการก่อสร้าง ในการทำ ทุกสิ่งทุกอย่าง ประเทศเหล่านี้ จะคอยจ้องอยู่ว่า ประเทศไหน จะถูกไอเอ็มเอฟ สับหัวบ้าง ก็จะเข้าไปหากิน ซึ่งกันและกัน ให้ประโยชน์ตอบแทน นี่คือเรื่อง น่าสลด สังเวชทั้งสิ้น

ผมมองว่าเรามีอะไรหลายๆอย่าง มีคนไทย ๖๐ ล้านนี้ก็ไม่น้อยแล้ว เราก็น่าจะรู้อะไรได้ แต่ว่าเราไม่สามารถ จะแก้ปัญหาเหล่านี้ได้ เพราะว่า ต้องเอา นายกรัฐมนตรี รัฐบาลไทย หรือ รัฐมนตรีต่างประเทศ ไปพูดไปแก้ ไปทำอะไรต่ออะไร แต่เราไม่มี

ผมอยู่กับการเมืองไทย ผมเกือบจะรู้จัก ผู้แทนทุกคนทั้งประเทศ เพราะผมทำข่าว ผมจึงกล้ายืนยันว่า ดีแต่ปาก เท่านั้น เขาเรียกว่า พวกกะล่อน

นอกจากนั้น มีอยู่อันหนึ่งที่เราน่าจะพูดถึง ในการพัฒนาของประเทศทุนนิยม ในการพัฒนา ของไอเอ็มเอฟ ที่พัฒนา ไปแล้วกว่า ๑๐๐ ประเทศ ในโลกนี้ ไม่สามารถจะแก้ ปัญหาอะไรได้ เพราะว่าการพัฒนาประเทศ เป็นการล่าเมืองขึ้นเท่านั้น แล้วการล่าเมืองขึ้น โดยระบบ ของอเมริกา หรือ โลกทุนนิยมนี้ ไม่ให้ผลสำเร็จ ไม่ว่าจะใช้องค์การอะไรมา ไม่ได้ผลทั้งสิ้น ระบบนี้จะต้องพัวพันไปถึงว่า จะใช้ระบบทุนนิยม มาแก้ไข ความยากจน ในประเทศยากจนไม่ได้ นอกจากจะใช้อย่างเดียว คือพอมีพอกินเท่านั้น มีกินก็กินไป อยู่ได้ก็อยู่ไป อย่างที่เราเคย อยู่มาแล้ว ไม่ได้มีปัญหาอะไร นั่นแหละ จะทำให้มีความสุข ถ้าจะเพ้อฝันว่า ถ้าคุณไม่มีรถยนต์ แต่จะให้รัฐบาล ไปเที่ยวสร้าง สะพานลอย ทางด่วน แล้วก็กินค่าโง่ มันไม่มี ประโยชน์อะไร ที่เป็นอย่างนั้น เพราะนักการเมืองของเรา ที่ผมบอกแล้วว่า ให้มาเถียงกับผมเถอะ ผมจะบอก ว่าโง่ ไม่มีทางอื่น ถ้าพูดกับเขา ได้ศึกษากับเขาบ้าง ก็สามารถจะไปได้ แต่ไม่มีใคร ไปศึกษากับเขาได้

เมื่อเร็วๆ นี้มีการเลือกตั้งที่ลาว การเลือกตั้งต่างๆ ในประเทศด้อยพัฒนา สหรัฐอเมริกา หรือ สหประชาชาติ จะบอกเลย จะต้องเอา เจ้าหน้าที่ ทั่วโลก ไปเฝ้าดูซิว่า จะทำกันบริสุทธิ์ผุดผ่องไหม ต้องเสียค่าโง่ อะไร ต่ออะไร ให้เขาหมด ประเทศลาวบอกว่า เราเลือกตั้ง แต่ไม่ต้องมาดูที่นี่ เพราะประเทศลาว ไม่เคยทำ ความชั่ว ก็เรียบร้อยไป ไม่มีใครเข้าไปสักคน ไม่มีประเทศไหนกล้าแอะ มันอยู่ที่รัฐมนตรีลาว หรือ นายกฯ ของเขา มีความรักชาติ มีความรู้ ความคิด ไม่เหมือนรัฐมนตรีอื่นๆ ที่หาแต่ความร่ำรวย ไม่เคยสิ้นสุด

อย่างกรณีอาร์เจนตินา ที่คุณอัมรินทร์พูดมาแล้ว มันก็มีอยู่อันหนึ่งว่า เมื่อพวกคุณปกป้องประเทศ ทำลาย ประเทศ จนกระทั่ง วอดวาย ไปหมด เรียบร้อยแล้ว อีกหลายปีดีดัก ในการใช้หนี้นั้น ก็ใช้กันยังไม่หมด ไม่รู้ว่าจะเอาเงินที่ไหน มาใช้หนี้ด้วย เมื่อหาเงินไม่ได้ ก็ขายทรัพย์สิน วิธีแก้ปัญหา เหมือนกับรัฐบาลไทย แก้ไม่ผิดเลย ถ้าหากว่า เวลานี้เราเป็นหนี้ไอเอ็มเอฟ เราใช้เขาไม่ได้ เราก็หาเงินโดยวิธี ออมเงินของเรา วิธีออมเงิน คือ เราจะต้องใช้จ่ายให้น้อยลง ไม่ว่าเรื่องอะไร ไม่ว่าเรื่องการพัฒนา การทำมาหากิน ของประชาชน เรื่องที่จะเป็นประโยชน์ ต่อการทำมาหากิน ของประชาชน ก็จะต้องประหยัด ต้องใช้น้อยที่สุด จะต้องตัด ไอ้โน่นตัดไอ้นี่ ร้อยแปด นั่นเป็นของรัฐบาล

อันที่สอง ต้องลดค่าจ้างลง กรรมกรผู้ใช้แรงงาน ข้าราชการที่มีเป็นจำนวนมากนี้ จะให้เงินเดือนเพิ่มไม่ได้ จะต้องปลด ให้เป็นเออร์ลี่เสียก่อน ต่างจากนั้น คนงานทุกประเทศ ที่อยู่ใต้อำนาจไอเอ็มเอฟ ก็จะต้อง ถูกปลดออก ให้มากที่สุด ในราชการก็มีเออร์ลี่ ในวงการธุรกิจ โดยเฉพาะธุรกิจ ที่ผู้ทำงานมีการศึกษาสูงๆ เช่น ธนาคารต่างๆ หรือสถานที่ที่เกี่ยวข้อง กับเทคโนโลยีสูงๆ ในสถานที่ ที่ต้องใช้ความรู้ วิชาการ ปลดหมดแล้ว ธนาคารบางแห่งปลด ๘,๐๐๐ คน ๑๐,๐๐๐ คน นี่คือวิธีการ ที่เราจะต้องเจอกับ ไอเอ็มเอฟ ถ้าคุณไม่มีงานทำ อยู่ดีๆ ก็ถูกปลด จะอยู่อย่างไร ประเทศนี้ และรัฐบาลอย่างนี้ เอามาให้ผม ผมไม่เอา

แต่คนไทยดีอย่างหนึ่ง พวกนี้ทำอย่างไรนั่งเฉยอ้าปากหวอ ยืนยันในความจงรักภักดี ต่อพวกชาติชั่วพวกนี้ ผมไม่ทำ ด่าได้จะด่าทุกวัน ผมแก่แล้ว ไม่ทำอะไร ผมก็ต้องตาย ผมมาที่นี้ ก็อยากให้ คนไทยเหล่านี้ ได้คิด สักนิดว่า เรากำลังเผชิญกับสัตว์ร้าย อะไรอยู่ในโลกนี้ ทั้งสัตว์ร้าย ภายในประเทศของเรา และ สัตว์ร้าย ต่างประเทศ ที่มันเข้ามารุมจิก จนกระทั่ง เราไม่มีอะไรเหลือ แล้ว สิ่งที่มันจะต้อง ทำต่อไปก็คือ ค่าใช้จ่าย ทั้งหมด ไม่ว่าจะสร้างเขื่อน สร้างถนนหนทาง สร้างอะไร ถ้าไม่คอรัปชั่น จะต้องงด ยุติทั้งหมด อะไรที่จะต้อง สร้างต่อไป ต้องได้สินบนจึงจะทำ

จากนั้นต่อไป จะต้องขายรัฐวิสาหกิจทั้งหมดที่เรามีอยู่ ให้เรียบร้อยโดยเร็วที่สุด ถ้าหากขายรัฐวิสาหกิจ ได้แล้ว เราจะได้รับเงินจำนวนนี้ นำไปใช้หนี้เขา หรือ ว่าเอาไปส่งเสริมอะไรต่อมิอะไร แล้วจะได้ ค่านายหน้าด้วย ค่านายหน้านี้สวย โรงงานยาสูบนี้ ๖-๗ พันล้านบาท พวกคุณ ขายเถิดครับ แล้วได้ เปอร์เซ็นต์ แบ่งกันไป ไม่ต้องห่วง

อ่านต่อฉบับหน้า

(เราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๔๖ กันยายน ๒๕๔๕)