ชีวิตนี้มีปัญหา ๒
- สมณะโพธิรักษ์ - (ต่อจากฉบับที่ ๑๕๖)

ยิ่งมี"ความประพฤติ"หรือมี"จรณะ"ข้ออื่นๆอีกมากขึ้นๆจนครบ ๑๕ โดยมีทั้งพฤติกรรมภายนอก และลีลา ที่ส่อแสดงถึงภายใน ให้เห็นได้ให้รู้ได้มากยิ่งขึ้น ก็ยิ่งจะชี้ชัดในความเป็น "คนมีศาสนา" โดยเฉพาะ ชี้บอก ความจริงบ่งถึงคนมี "ความเป็นพุทธ" ยิ่งๆขึ้น

จรณะ คือ ความประพฤติ ดังนั้น เราจะรู้จะเห็น"คนที่เป็นพุทธหรือคนที่มีศาสนาพุทธ"ได้ ก็จาก "ความประพฤติ ของพุทธศาสนิกชน" นี่เอง

ถ้ามีแต่ชื่อว่า ข้าพเจ้านับถือศาสนาพุทธ หรือฉันเป็นพุทธ ทว่าใน"ความประพฤติ"หรือใน "พฤติกรรม" ของคนผู้นี้ ไม่มีแม้ "จรณะข้อที่ ๑" คนนั้นก็ไม่ใช่ผู้มีศาสนาหรือมีศีลมีธรรม ตามทฤษฎี หรือตามแบบพุทธ หรือ ตามเนื้อหา เนื้อแท้ ของพุทธเลย ตั้งแต่ข้อแรก คือ "ศีล"แท้ๆ ก็ไม่ตั้งใจที่จะสมาทาน แม้แต่ข้อเดียว ดังนั้น "จรณะ" (ความประพฤติ) ข้อต่อๆไปก็ไม่ต้องพูดถึง
[มีต่อฉบับหน้า]