บริษัท ขอบคุณ จำกัด

“ตอนนี้บริษัทใหม่เกิดขึ้น ชื่อบริษัทขอบคุณ จำกัด ไปจดแจ้ง และ ได้รับใบอนุญาตมาแล้ว จากกระทรวงพาณิชย์ โอ้โฮ! จะไม่ให้เราแน่ะ บอกว่าไปซ้ำกับ ของคนอื่นเขา บริษัทแท้งค์กิ้ว เขาสะกด เป็นภาษาไทย ทับศัพท์ภาษาฝรั่ง ก็แท้งค์กิ้ว กับขอบคุณ มันคนละอย่าง นี่ภาษาไทย นั่นภาษาฝรั่ง ผู้อำนวยการ นี่ก็แปลก เราบอกว่า ภาษาต่างชาติ เราก็ไม่ได้ไปใช้ THANK YOU ด้วย ตอนนั้น เราไม่ทันคิด ถามอาจารย์ขวัญดี ว่าเอาอะไรดี อาจารย์ขวัญดี ก็บอกว่า ใช้ APPRICIATE ก็แล้วกัน ภาษาไทย ก็ใช้ขอบคุณ เขาก็ฟังๆ อยู่ ตอนหลัง เลยมาแก้ใหม่ เอาภาษาฝรั่งเศส แล้วกัน MERCI ซึ่งเขาออกเสียง ฝรั่งเศส และ เป็น ”ขอบคุณ” ของ ฝรั่งเศส

ทนายรินไทเดินเรื่อง และไปคุย ผู้อำนวยการบอกว่า ถ้าคุณไม่เอา ขอบคุณ คุณเอา MERCI ผมให้คุณเลย คิดดูขอบคุณไม่ให้ ให้ MERCI แล้ว THANK YOU ก็ขอบคุณ เหมือนกัน คุณคิดดูซิ MERCI ภาษาฝรั่งเศสให้ ไทยกลับไม่ให้ นี่เห็นไหม อาตมาว่า มีอะไร ซับซ้อนอยู่ในใจ อาตมาบอกว่า อย่าหยุด ผู้อำนวยการไม่ให้ ให้เดินถึงกระทรวง อาตมาบอกไว้ต่อเลยว่า ถ้าไม่ได้นะ คุณเป็นทนายด้วย ถึงศาล ให้ศาลตัดสิน พิจารณาว่า เราเสนอชื่อนี้ ทำไมไม่ให้เรา มันเป็นความผิดกฎหมายตรงไหนพอไปถึงกระทรวง ทางกระทรวงอนุมัติ บอกว่าได้ บริษัทขอบคุณ สังคมไทย แค่นี้ก็เป็นเรื่อง ที่สนุกน่าดู ต้องต่อสู้ อะไรไม่รู้ บริษัทนี้ จะไปจดทุนขั้นต้น ๓ ล้าน ใครจะซื้อหุ้น เชิญ ตอนนี้ มีกลุ่มหนึ่ง เขาซื้อหุ้นแล้ว ๑ ล้าน ยังเหลืออีก ๒ ล้าน บอกก่อนได้เลยว่า หุ้นที่นี่ไม่มีปันผล บุญนิยม เราพูดกันอย่างนี้ หากขายคืน เอาปันผล ยังถือว่าไม่ใช่บุญ มาช่วยลงทุน มาช่วยทำ บริษัทนี้ บริษัทนี้ จะเป็นบริษัท ขายสินค้า ของ ชาวอโศก เป็นบริษัทขายส่ง ต่างจากแด่ชีวิต แด่ชีวิตทำมา ได้ดีขนาดนี้ ก็ไม่เป็นไร มันจะเคี่ยวเป็นบุญนิยม ที่เข้มกว่านี้ ยังไม่ได้ อาตมาก็โอเค ไม่เป็นไร แด่ชีวิตค่อยๆ ทำไป ก็แล้วกัน ไม่แน่หรอก บจ.แด่ชีวิต อาจเจริญกว่าขอบคุณก็ได้ ในอนาคต“ขอบคุณ” เป็นบริษัทของส่วนกลาง แด่ชีวิต ก็ของส่วนกลาง แต่ว่าเริ่มต้นมา ยังมีรายได้อยู่บ้าง แต่ไม่มากหรอก เหมือนพลังบุญ เหมือนฟ้าอภัย เราก็เซ็นรับมาหมด ตามอัตรา ค่าแรงงาน ขั้นต้น แต่เอาจริงไม่ถึง เท่านั้นเอง นี่เป็นเรื่องของ การเสียสละ ของเขา เป็นสิทธิมนุษยชน ทางรัฐ มาละลาบละล้วง ไม่ได้ เขายินดีจะรับเท่านั้น เขาไม่ได้ผิด ตามบัญชีถูกต้อง ไม่ได้โกงอะไร แต่การเสียสละ เป็นเรื่อง ของ บุคคลบริษัทขอบคุณนี้ ทุกคนทำงาน ในบริษัทนี้ฟรีหมด ใช้เงินส่วนกลาง เป็นสาธารณโภคี ให้เพียวๆ เลย เราจะเริ่มต้น ลองดู มันจะต้องใช้ค่าใช้จ่าย อะไรต่ออะไรอยู่บ้าง จะพอหมุนพอใช้ หรือไม่ จะดำเนินดู เอ้าใครจะช่วย มาอุดหนุน ช่วยบริษัทนี้ให้รอด ต้องมาเสียสละ เงินคุณต้องมาจม ถ้าในอนาคต บริษัทรุ่งเรือง มีเงินพอ ที่จะซื้อหุ้นคืนได้ คุณก็มาไถ่ออก อย่างบริษัทพลังบุญ บริษัทฟ้าอภัย บริษัทพลังบุญ ขณะนี้ จดทุนไว้ ๙ ล้าน บริษัทฟ้าอภัย ๑๐ ล้านบาท ตอนแรกจด ๕ ล้านทั้งคู่ จ่ายหมดแล้ว และ ซื้อคืน มาเยอะแล้ว วิธีซื้อคืน เขาต้องมาศึกษา ในอนาคต หุ้นนี้ กลายเป็นหุ้น ไม่มีเจ้าของ เป็นหุ้นของ invisible man คือ มนุษย์เจ้าของ ไม่มีตัวตนขณะนี้ ๙ ล้านบาท ของบริษัทพลังบุญ หรือ ๑๐ ล้านบาท ของ บริษัทฟ้าอภัยนี่ ยังเหลือมีตัวตนอยู่ ไม่ถึง ๒๐% เพราะฉะนั้น ถ้าบริษัทนี้ล้ม ไม่มีตัวตนบุคคล มาดึงเอาทรัพย์สินไป แต่จริงๆ อสังหาริมทรัพย์ บริษัทสองบริษัท มีมากกว่า ๙ ล้าน มีมากกว่า ๑๐ ล้าน ขณะนี้ สองบริษัทนี้ เป็นไปได้ แล้วก็ไปคืนหุ้น คืนทุน กับผู้มาช่วย ตั้งแต่ต้น คืนไปเกือบหมดแล้ว บริษัทขอบคุณนี้ เริ่มต้น ก็จะเป็นอย่างนี้ ต่อไป จะคืนเหมือนกัน คืนหุ้นให้คุณ คุณได้มาลงทุน ช่วยเพื่อสร้าง ให้บริษัทนี้ เป็นรูปเป็นร่าง เป็นประโยชน์ ต่อสังคมม นุษยชาติต่อไป ใครสนใจ อยากจะซื้อหุ้น ก็ไปติดต่อ ที่ห้องเผยแพร่เท็ปเราค่อยๆ กอปรก่อไป ไม่ว่าการพาณิชย์ ซึ่งยิ่งใหญ่นะ ในโลกนี้ สมัยโบราณ มีแต่บาเตอร์ แลกของไป แลกของมา สมัยนี้ ไม่ใช้บาเตอร์แล้ว ใช้ธนบัตร แล้วมีวิธีซับซ้อน ในเรื่องการเงิน ค้าเงิน มีเชิงกล หมุนเอาเงิน ได้อย่างซับซ้อน โอ้โฮ! อาตมา ไม่มีความรู้เท่า เดี๋ยวก็ปั่นขึ้นปั่นลง มีวิธีโกยเงิน เข้ากระเป๋า แบบนี้บาป ไม่รู้จะบาปอย่างไร หลอกคน ปั่นคน มีคนบ้าจี้ แล้วดักเอา เงินพวกนั้น มาเข้ากระเป๋าตัวเอง โอ้โฮ! วิธีการพวกนี้ บาปน่าดูเลย ที่เอาเงิน เข้ากระเป๋าตัวเอง เป็นวิธีการ เลวร้ายมาก แต่ไม่รู้จะไป ห้ามเขาอย่างไร ทั่วโลกเป็นกันหมด วิธีการหาเงิน มักได้ มักมากอย่างนี้ ทวนกระแส ตรงข้าม กับวิธีการ บุญนิยม เพราะฉะนั้น ทุนนิยมนี่ หยาบคาย และ ซับซ้อนไปอย่างนี้ ส่วนบุญนิยมเรา ซื่อสัตย์ สุจริต จริงใจ เห็นความจริง ให้ได้ว่า คนเราเสียสละ สร้างสรร เป็นประโยชน์ ต่อผู้อื่น เป็นคนดีใช่มั้ย เป็นคนควรเคารพ นับถือบูชาคนที่มีความเฉลียวฉลาด แล้วกอบโกย เอามาใส่กระเป๋า ตัวเอง เอามากินมาใช้ มาเสพ มาบำรุงบำเรอ ของตัวเอง ให้ฟู่ฟ่า เป็นศักดินา แค่เดินเข้ามาบ้านคุณ ก็น่าคร้ามเกรงแล้ว บ้านคุณ ก็มโหฬารพันลึก สวยสด งดงาม อะไรต่างๆ นานา ข่มเบ่งกัน ไม่เข้าเรื่อง ชีวิตก็ไป ทวนกระแส กับพระพุทธเจ้า ความเป็น มนุษย์วิเศษ มนุษย์ประเสริฐ มันไม่ใช่อย่างนั้น อย่างนั้น มันขูดรีด เอาเปรียบ แล้วทำแบบอย่าง ที่เลวร้าย ทำให้สังคม เดือดร้อนคนรอบนอก คนชั้นล่าง แย่ลงไปทุกวัน คนชั้นสูง ฉลาดขึ้น รวยยิ่งขึ้น กอบโกยขูดรีด ได้มากขึ้น เอาเปรียบ ได้เยอะขึ้น แล้วมีกรรมวิธีกด ซับซ้อน อาตมาพูดไม่หมด ไม่มีปัญญา จะไปรู้เขา มาพูดด้วย เพราะพวกนั้น เก่งจริงๆ ฉลาดแต่อวิชชา อาตมา ตราหน้าไว้ พวกฉลาดอวิชชา ทำลายโลก ทำลายสังคม ตัวเอง ก็ได้บาป แต่เขาฟังไม่เป็น บาปอะไรก็ไม่รู้ อาตมาพูดเรื่อง บุญนิยม คิดว่า คงได้ฟังอะไร เข้าใจขึ้นไปอีก แล้วสังคม อย่างนี้ อาตมา ขอยืนยันว่า มีประโยชน์ต่อ มนุษยชาติ พหุชนหิตายะ พหุชนสุขายะ โลกานุกัมปายะ จะอนุเคราะห์โลก จริงๆ ยิ่งทุกวันนี้ อาตมายิ่งเห็นชัดเจน มีอันนี้เท่านั้น ที่จะแก้วิกฤต ความเดือดร้อน ของโลกทั้งโลก แล้วอันนี้ เป็นสิ่งจริงใจ จนมีสุข เพราะเรา เต็มใจจน แต่เราไม่ได้อดอยาก...”

ทั้งหมดข้างต้นนี้ เป็นช่วง ที่พ่อท่านให้ข่าว ก่อนการแสดงธรรม ก่อนฉัน ในบรรยากาศ วันอาทิตย์ ๒๙ ต.ค.’๔๓ ซึ่งมีญาติโยม มาทำบุญ ฟังธรรมกัน มากกว่าวันธรรมดา โดยก่อนหน้านี้ พ่อท่าน ให้ข่าวเรื่องหนังสือ EQ โลกุตระ ที่เสร็จสมบูรณ์แล้ว ข่าวที่สอง เป็นข่าวเรื่อง การจัดเตรียม โรงบุญ ๕ ธันวาฯ ซึ่งปีนี้ เป็นปีที่ ๑๘ แล้ว ใครจัดเล็ก จัดใหญ่อย่างไร ให้ส่งข่าวมา ที่ส่วนกลางด้วย ข่าวที่สาม เรื่องงานปีใหม่ “ตลาดอาริยะ” เราแจกเทียมขาย ขายต่ำกว่าทุนจริงๆ จัดมากว่า ๑๕ ปีแล้ว ถือเป็นประเพณี ของเรา ปีนี้คาดว่า คนจะมามากขึ้น พวกเรา น่าจะได้เตรียมตัว ไปเอากำไรอาริยะ (ขายต่ำกว่าทุน) กันให้ครึกครื้น ข่าวที่สี่ เกี่ยวกับ กลุ่มสัจจะออมทรัพย์ ข่าวเกี่ยว กับ บริษัทขอบคุณนี้ เป็นข่าวสุดท้าย

๒๔ ต.ค.’๔๓ ที่ปฐมอโศก ช่วงบ่าย พ่อท่านได้รับ โทรศัพท์ จากคุณแซมดิน แจ้งว่า ทางสถานีโทรทัศน์ UBC ติดต่อ อยากจะนิมนต์ พ่อท่าน ไปออกรายการ โทรทัศน์ พรุ่งนี้บ่าย ๒ โมง โดยจะสนทนา ในประเด็นเรื่อง พระระดับเจ้าอาวาส ที่เป็นข่าว ไปเที่ยวผับ และ กรณีการบวช พ่อท่านตอบรับ ข้าพเจ้า ได้รับรู้เพียงเท่านี้ ไม่ทราบรายละเอียดว่า รายการอะไร มีใคร ร่วมรายการด้วย หรือเปล่า สถานีโทรทัศน์ UBC อยู่ที่ไหน คาดว่า ไปถึงสันติอโศก พรุ่งนี้คงทราบได้

พ่อท่านโทรศัพท์ไปถึง สมณะเดินดิน ติกขวีโร ที่ราชธานีอโศก เพื่อชวน ให้มาร่วม สังเกตการณ์ ร่วมเรียนรู้ การออกรายการ โทรทัศน์ ของพ่อท่าน จะได้ไม่เกร็ง หากในอนาคต สมณะ เดินดิน ติกขวีโร จะต้องออก รายการโทรทัศน์ แทนพ่อท่าน หรือ ช่วงที่พ่อท่าน ล่วงลับ สมณะเดินดิน ติกขวีโร ตอบว่า ต้องอยู่ช่วย เตรียมงาน อบรมชาวบ้าน ไม่สามารถมาได้ถ้าเขียนอย่าง นวนิยายกำลังภายใน ก็ถือว่า พ่อท่าน จะพยายาม ถ่ายทอด วิทยายุทธ ให้สมณะเดินดิน ติกขวีโร ซึ่งที่จริง พ่อท่านก็เคยพูด ทำนองนี้ ในที่ประชุม สมณะ หลายปีก่อน ที่มีผู้เสนอ

อยากให้สมณะเดินดิน ติกขวีโร ออกจากหน้าที่ ปัจฉาสมณะ ไปอยู่ช่วยนำ ที่พุทธสถานอื่น มาแล้ว พ่อท่าน ก็ดึงเอาไว้ อยู่ด้วยเหตุผล เช่นนี้เหมือนกัน

๒๕ ต.ค.’๔๓ ที่ห้องรับแขก ของสถานีโทรทัศน์ UBC ชั้น ๑๒ A บนตึก NATION TOWER ถนนบางนา-ตราด พ่อท่าน และ พวกเรา ที่ติดตาม ไปถึงก่อนเวลา ออกรายการ

ครู่ต่อมา พระศรีปริยัติโมลี รองอธิการบดี มหาจุฬาลงกรณ ราชวิทยาลัย และ ดร.พระมหาต่วน สิริธัมโม วัดอัมรินทราราม เข้ามาในห้องรับแขก ด้วยสีหน้า ยิ้มแย้ม มีไมตรี พ่อท่าน และ สมณะที่ติดตาม ยกมือนมัสการ ท่านทั้งสองรูป ที่มีพรรษามากกว่า ซึ่งทั้งสองท่าน ก็มีท่าที มิได้ถือตัว หรือ ยศศักดิ์ ยกมือประณม ตอบรับการคารวะ ของ พ่อท่าน และ สมณะ อย่างมีอัธยาศัย ที่ดีต่อกัน

พ่อท่านเอ่ยคำทักทาย อย่างกับ รู้จักกันมานาน “แหม! วันนี้ กระทบไหล่ ดาราเลย ผมไม่ได้ออกทีวี มานานแล้ว”

พ่อท่านขยับตัว หยิบหนังสือ EQ โลกุตระ (ที่เพิ่งเร่งให้เสร็จ ในวันนี้ ก่อนออกเดินทางมา ๕ เล่ม) ถวายให้ทั้ง พระศรีปริยัติโมลี และ พระมหาต่วน

พระศรีปริยัติโมลี กล่าวเปิดพลิกดูหนังสือ EQ โลกุตระ

“...เห็นตามหาแก่นธรรมอยู่เรื่อยๆ...”

“มีข้อเสนอใหม่ๆ ให้สังคมอยู่เรื่อยๆ นะครับ...”

“แหมพระพุทธรูปเกาหลีนี่สวยมาก (จากหนังสือ EQ โลกุตระ) ”

พ่อท่านยังคงยิ้มๆ ตอบรับ ไม่ได้กล่าวอะไร

พระมหาต่วน เสริมกล่าวคำทักถาม และ ชวนพ่อท่าน คุยต่อ “สมัยที่ทำงานอยู่ทีวี เพลงเขียนเยอะใช่ไหม”

พ่อท่าน : ก็ไม่มากเท่าไหร่ เป็นงานอดิเรก ไม่ใช่งานหลัก พวกที่เขาแต่ง เป็นพันๆเพลงก็มี อย่างสุรพล โทณวณิก

พระมหาต่วน : มีเพลงธรรมะ ที่ดังๆ

พ่อท่าน : เพลงธรรมะไม่ดัง มีแต่ในชาวอโศก

พระมหาต่วน : พวกที่เขาอยู่ในวงการศิลปิน เขารู้หรือเปล่า

พ่อท่าน : เพลงธรรมะ นี่เข็นไม่ขึ้น

พระมหาต่วน : น่าจะเอาให้ดัง แบบเพลงปลุกกิเลส

พ่อท่าน : ขนาดเขาทำ ทุ่มทุนทุกสภาพ กว่าจะดัง แต่ละเพลง เขาต้องใช้ ๑๐ ล้าน นี่เพลงธรรมะ จะให้ดัง ก็คงสัก ๑๐๐ ล้าน ละมั้ง มันคนละอารมณ์ ของธรรมะ ไม่หวือหวา ไม่จัดจ้าน ไปเรื่อยๆ เงียบๆ อย่างเพลงระดับ กัลยาณธรรม เช่นเพลง ค่าน้ำนม เขารู้กันทั่ว แต่ไม่หวือหวา ถึงฤดูวันแม่ ก็ค่อยเอามา ร้องกัน

พระมหาต่วน : แล้วอย่างละคร มีไหม

พ่อท่าน : ผมไม่ค่อยทำละคร ไปทำสารคดี กับเด็ก เสียมากกว่า ตอนอยู่ทีวี ผมทำรายการพวกนี้ มากที่สุด

พระมหาต่วน : สมัยนั้น มีการแยกเพลง ลูกทุ่ง ลูกกรุง เป็นเพราะอะไร

พ่อท่าน : อันนี้เป็นแนวคิด ของคุณจำนง รังสิกุล โดยรวบรวม เอาเพลง ที่มีลักษณะ ลูกทุ่งๆ ตอนนั้น ยังเริ่มต้น ไม่เจตนา แต่เป็นความเข้าใจว่า น่าจะจัด หมวดหมู่ ให้เป็นลูกทุ่งๆ

พระมหาต่วน : สมัยนั้น ลูกทุ่ง จะเข้าทีวีก็ยาก

พ่อท่าน : ใช่จะถูกหยามๆในทีว่า เป็นคนชั้นล่าง เป็นศักดินา กันอยู่ในที เป็นเรื่องของ ใจคนถือ และ แบ่งกัน ถึงยังงั้น ก็ยังมีการแต่ง อย่างสมัยใหม่ ยิ่งเดี๋ยวนี้ ยิ่งแข่งกันเยอะ

พระมหาต่วน : สาระ คติธรรม มันน้อย

พ่อท่าน : สมัยนี้ มันจัดจ้านมาก

พระศรีปริยัติโมลี : ช่องมันเยอะ มีชาวอโศก ไปจัดรายการ บ้างไหมครับ จะได้ถ่วงๆ ดึงๆ ไว้

พ่อท่าน : ไม่มี เพราะทีวีมันแพง แล้วผมก็มีนโยบาย ไม่อยาก ให้แพร่หลายไปเร็ว หากทำรายการทางทีวี มันจะไปเร็วมาก คนจะมามาก เกินแรงเรา จะทำให้ฟ่าม และ จะเป็นปัญหา กับเราเอง ต่อไป

พระศรีปริยัติโมลี : อาจารย์มีประสบการณ์

พระมหาต่วน : ผมก็รู้สึกอยู่เหมือนกัน ที่เราประสบ เศรษฐกิจ ฟองสบู่ อยู่ทุกวันนี้ เพราะเราไปหลงใหญ่ อยากจะเป็น เสือตัวที่ ๕

พ่อท่าน : พระพุทธเจ้าสอนไว้แล้ว ธรรมใดวินัยใด เป็นไปเพื่อ ความมักใหญ่ มักมาก นั่นไม่ใช่ ของเราตถาคต ขนาดนั้น ในหมู่พวกเรา ก็ยังมี ดึงๆ กันอยู่ ที่อยากจะเผย จะแพร่ กว้างๆ มากๆ ก็มีอยู่

พอดีคุณพรภัทร เพ็ญภาส ผู้ดำเนินรายการ เข้ามาแนะนำตัว และ บอกชื่อรายการ “สภากาแฟ”

พระศรีปริยัติโมลี เย้าเรื่องชื่อรายการ “ถ้างั้น ต้องเปลี่ยน ชื่อใหม่แล้ว เป็น สภาชาสมุนไพร เพราะสันติอโศก ไม่ฉันกาแฟ”

หลังจากที่คุณพรภัทร ออกไปประสานงานต่อ กับทางห้อง ถ่ายทำรายการ พระศรีปริยัติโมลี บอกเล่าถึงข่าว ที่มีชาวบ้าน ทางเชียงใหม่ คิดทำจาน รับสัญญาณดาวเทียม จากกระทะ และ เชือกผูก เป็นตาข่าย รับสัญญาณภาพ จากดาวเทียมได้ โดยไม่ต้องซื้อ จานรับสัญญาณ ดาวเทียม จากบริษัท

พระศรีปริยัติโมลี : คนไทย อิจฉาริษยากันสูง

พระมหาต่วน : เราเมืองพุทธ มีธรรมะ ทำไมจิตใจ จึงเป็นอย่างนั้น

พ่อท่าน : พูดไปแล้ว ธรรมะไม่เข้าเป้า ไม่เข้าถึง ผมพูดแล้ว จะจับเข้าคุกอีก เขาไม่ฟัง แล้วเขาก็มีอำนาจ เสียอีก

พระมหาต่วน : ความจริงไม่ตาย แต่คนพูดจะตาย

สมณะชัดแจ้ง : มี ๑๐๒ รูปครับ ผมเอง กว่าจะได้บวชก็ ๔ ปี จะบวชก็ยาก

ในห้องถ่ายทำรายการ ไม่กว้างใหญ่เท่าไหร่นัก ขนาดกว้างยาว ประมาณ ๑๐ x ๑๐ เมตร มุมอีกด้านหนึ่ง มีโต๊ะยาว และ ฉากหลัง สำหรับ ออกรายการข่าว หรือ รายการอภิปราย สัมภาษณ์ ในมุมภาพ ที่ต่างจาก ที่พ่อท่าน นั่งเตรียมตัว ออกรายการ ถ่ายทอดสด มีกล้อง ถ่ายทำรายการ ๓ ตัว

ก่อนเข้ารายการ คุณพรภัทร ดูสัญญาณจาก จอภาพ ข้างหน้า และบอก ผู้ร่วมงานทั้งหมด ให้เตรียมตัว “อีก ๓๐ วินาที เข้ารายการนะครับ”

มีเสียงรายการที่กำลังจะจบ ส่งเสียงเข้ามา ให้คนภายใน ห้องถ่ายทำได้ยิน ผู้ดำเนินรายการ จะได้เตรียมตัว และ พูดต่อรายการ ที่กำลังจะหมดลงไปได้

“เป็นพระที่ดี...เป็นอย่างไร?” เป็นประเด็นนำไปสู่ การสนทนา

“เห็นอย่างทุกคนเห็น คนมีความเข้าใจ รู้สึกเหมือนๆ กัน พระไม่น่า ประพฤติอย่างนั้น” พ่อท่านตอบ