รินถ้อยร้อยธรรม... ชุดเพชร

วางตัว

เราจะเน้นกายกรรมของเรา ให้ยิ่งกว่าวจีกรรม เราจะเน้นการทำให้มาก ให้ชัดกว่าการพูด เราจะเน้น การฝึกตนสังวรตน ให้มากกว่า การสอนเขาอื่น

ดัด

เราจะต้อง ดัดจริต ให้ สุจริต

มนุษย์งาม

มนุษย์เท่านั้นที่มีปัญญาสูงสุด จนยอมรับว่าเรื่อง “อารมณ์เพศ” เป็นของน่าละอาย ที่จะต้องปกปิดซ่อนบังไว้อย่างแท้จริง เมื่อเรายังมีอารมณ์หรือราคะนั้นอยู่

ผู้ไม่อาย จึงยังไม่ใช่จิตวิญญาณแห่งความเป็นมนุษย์

คนอ่อนแอ

คนที่รู้ทั้งรู้ ชัดแสนชัดว่าไม่ดี ควรเลิก ควรตัดขาด แต่ตัวเองก็ตัดไม่ได้ ตัดไม่ขาดจริง นั่นคือ คนจิตอ่อนแอร้อยเปอร์เซ็นต์ ไม่ต้องแก้ตัว มีอย่างที่ไหน ทั้งๆที่รู้แสนชัดแล้วว่าไม่ดี ! แล้วยังไม่เลิกหรือเลิกไม่ได้ แล้วจะเรียกว่าอะไร? ถ้าไม่เรียกว่า “จิตอ่อนแอ”

อย่า !

อย่าเป็นคนอ่อนแอ ที่จะทนไม่ได้ต่อการจู้จี้จุกจิก ละเอียดลออ แม้จะถึงขั้น ละเลียด
(๒๓ เม.ย. ๓๒)

สบาย ?

“ความไม่สบาย” นั้นแหละ ที่ทำให้เรารู้อย่างแท้จริงว่า เราสบายได้จริงหรือไม่ ?
(๒๓ ต.ค.๒๐)

ผู้แพ้

ใคร กลัว “อุปสรรค” ใคร หนี “อุปสรรค” คือผู้ไม่รู้ความจริง นั่นคือผู้แพ้ทั้งเริ่มต้นและนิรันดร์ เพราะอุปสรรคมันจะมีให้เราแก้อยู่ตลอดโลกแตก

ตัดใจ… สร้างใจ

อยากเด็ดเดี่ยว กล้าหาญ ใจแข็ง ต้องหัดตัดกิเลสหรือเลิกความไม่ดี หยุดทำความเลวให้ได้มากๆ
จิตจะแข็งจริงๆ จะเด็ดเดี่ยวกล้าหาญได้แท้ๆ เพราะเราทำมันจริงๆ จึงจะได้จริง เป็นจริง

ตนนี่แหละสำคัญ

“ตน เป็นที่พึ่งของตน“ เป็นที่สุดเท่านั้น จึงสำคัญที่สุด ที่คุณจะต้อง “ทำดี” ในวินาทีนี้ และวินาทีต่อๆไป ทุกๆวินาที ให้จงได้

ได้ดี !

ทำดียังไม่ได้ดี ก็เพราะทำดียังไม่มากพอ

ไป…ต่อไป

ผู้เป็นปราชญ์แท้ นั้นได้ “สิ่งดีแล้ว” จะไม่ทิ้ง “สิ่งดี” นั้นเป็นอันขาด แต่จะใช้ “สิ่งดีแล้ว” นั้น เป็นทุน เป็นฐาน เพื่อเพิ่ม “สิ่งดียิ่งๆขึ้น” (๑๒ ม.ค. ๒๑)

ในความเป็นมนุษย์ ถ้าผู้ใดไม่พยายามทำสิ่งที่ดีที่สุด
นั่นก็คือ “ความเลว” ของมนุษย์แล้ว
(๑๘ มิ.ย.๒๑)