โศลกธรรม
page: 7/10

เลือกโศลกธรรม ตอนที่ [21-40] [41-60] [61-80] [81-100] [101-120] [121-140] [141-160] [161-180] [181-191]

โศลก 121 - 140 :
121 | 122 | 123 | 124 | 125 | 126 | 127 | 128 | 129 | 130 | 131 | 132 | 133 | 134 | 135 | 136 | 137 | 138 | 139 | 140 |

 

121. ผู้ที่รู้ "ใจ" ของตนได้แท้ๆ ว่า… เราย่อมเบิกบานแจ่มใส -เราย่อมรู้ดี ใน"ดี"ที่เราเพียร ไม่ให้บกพร่องอยู่เป็นนิจได้จริง - เราย่อมรู้ดี ใน"ชั่ว"ที่เราเพียร ไม่ให้อุบัติอยู่เป็นนิจได้จริง และเราปีติอยู่ แม้จะหนักจะเคร่ง นั้นแหละคือ ผู้กำลังบำเพ็ญ "สติปัฏฐาน" แท้ๆ ถูกทาง ทั้งเกิดความเจริญในกุศลธรรม
(21 ม.ค. 2521)

- กลับไปที่หัวเรื่อง


122. อาตมามองไม่เห็นอะไรจริงๆ ที่จะ "เยี่ยมยอดสุดประเสริฐ" ในชีวิตมนุษย์ไปยิ่งกว่า การได้ทำงานอย่างนี้ๆ และมีจิตใจ ไม่ต้องริษยาใคร ไม่ต้องหลงใหลอะไร ไม่ต้องท้อแท้ แม้จะทำงานไร้ผลบ้างบางครั้ง ก็เพียรแก้ไขไป เราทำงานรังสรรค์ประโยชน์สุข ให้มนุษยโลกได้มากเท่าใดๆ ก็ยิ่งดียิ่งๆ อยู่โดยตัวของมันเองเท่านั้นๆ "ดี"ยิ่งมาก มันก็ยิ่งควรเป็น ควรเกิด แน่นอน
(21 ม.ค. 2521)

- กลับไปที่หัวเรื่อง


123. เมื่อเห็นชัดแน่ใจว่า สิ่งใดดีจริง! เราก็ต้องพยายาม "เอาจริง!" ให้ได้ เพราะของดีนั้น มิใช่จะเป็นของได้โดยง่ายนัก
(21 ม.ค. 2521)

- กลับไปที่หัวเรื่อง


124. ไม่มีอะไรน่าสงสัยเลยว่า "ชีวิตพรหมจรรย์"นี้ ประเสริฐสุดแห่งมนุษย์! ถ้าใครเห็นไม่จริงเพียงนิดเดียว ก็เท่ากับ ผู้นั้นไม่ยอมรับว่า
พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นยอดปราชญ์ ยอดศาสดา การเลือกทางเดิน และเลือก "ชีวิตพรหมจรรย์" ให้แก่พระองค์เอง ก็เป็นความงมงาย หรือโง่เขลาของพระองค์โดยแท้
(21 ม.ค. 2521)

- กลับไปที่หัวเรื่อง


125. ผู้ที่ "อิสระเสรี" ที่สุด คือ ผู้ที่ผาสุกเยี่ยมยอดประเสริฐที่สุด และ "ความอิสระเสรีภาพ" ที่แท้จริงนั้น ก็คือ "การสูญสิ้นความเห็นแก่ตัว" เป็นที่สุด ในบุคคลผู้นั้น นั้นแล
(21 ม.ค. 2521)

- กลับไปที่หัวเรื่อง


126. คนผู้ใดมีความเห็นว่า ความมีทรัพย์สมบัติมาก หรือความมียศศักดิ์สูง เป็นเครื่องวัดผลสำเร็จของชีวิต ก็เท่ากับ คนผู้นั้นเห็นว่า
พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นคนผิด หรือ คนโง่เง่า เพราะพระองค์ท่าน มีทรัพย์ก็ทิ้งทรัพย์ มีอิสริยศก็ทิ้งยศ แม้ใครใด จะมีทรัพย์รวยล้นฟ้า มียศศักดิ์สูงล้นแผ่นดิน แม้ไม่มีศีล ไม่มีธรรม ไม่มีศาสนา จะประเสริฐอะไร? ส่วนผู้มีทรัพย์ ไม่หลงทรัพย์ ไม่หวงทรัพย์ มียศไม่หลงยศ ไม่เบ่งอำนาจ มีแต่ความเผื่อแผ่ช่วยผู้อื่น จนไม่เหลือความเห็นแก่ตัว นั้นต่างหาก คือ ความประเสริฐแท้ ชื่อว่า ผู้มีศีล มีธรรม มีศาสนา จะเรียกว่า ศาสนาอะไรก็ได้
(26 ม.ค. 2521)
- กลับไปที่หัวเรื่อง


127. คนจนที่แท้ หรือ กระยาจกเข็ญใจที่จริงนั้น คือ คนที่ขี้เกียจ ไม่ทำงาน ไม่สร้างไม่สรร และแม้มีเงินแล้ว เป็นร้อยๆชั่ง พันๆ หมื่น ก็ยังไม่มีความอิ่มความพอ จะมีแต่ความหวงความตระหนี่ มีแต่ความโลภแล้วโลภอีก

ส่วนคนรวยที่แท้ หรือเศรษฐีมีบุญจริงนั้นคือ คนที่แม้มีเงินเพียงสิบบาท ก็ยังเจียดแบ่งให้คนอื่นได้ง่ายๆ หรือคนที่แม้ไม่มีเงินเลย ก็ยังเร่งสร้างเร่งสรร มีกำลังกาย ก็ทำงานช่วยผู้อื่นด้วยกายได้ มีแรงสมอง ก็ทำงานช่วยผู้อื่นด้วยปัญญา อยู่อย่างเบิกบาน สดชื่น
(26 ม.ค. 2521)
-
กลับไปที่หัวเรื่อง


128. คนผู้เกิดมาเพื่อแสวงหาการกินดีอยู่ดี ผู้นั้นคือ ผู้มีชีวิตอยู่ด้วยบาป ด้วยความฉิบหาย แต่คนผู้เกิดมาเพื่อแสวงหาการทำดี (กุศลกรรม) อันได้แก่ สร้างสรรค์เสียสละ ชำระจิต ผู้นั้นคือ ผู้มีชีวิตอยู่ด้วยบุญ ด้วยความเจริญรุ่งเรือง
(26 ม.ค. 2521)
-
กลับไปที่หัวเรื่อง


129. ต้องรู้จักและสัมผัส "ประโยชน์" ที่ได้แท้ๆ จากการประพฤติธรรมให้ถนัด รู้"โทษ"ที่มีของโลกีย์ให้ชัด เราจึงจะลัด เข้าหาทางบรรลุ ได้เร็วแท้ดีแท้
(1 ก.พ. 2521)

- กลับไปที่หัวเรื่อง


130. ตาคมว่าสวย ปากคมว่าเก่ง ก็ยังไม่ใช่คุณสมบัติที่ ประเสริฐเลิศยอด เท่า"ใจคม" หรือ "ใจที่ตัดใจได้เก่ง"
(2 ก.พ. 2521)

- กลับไปที่หัวเรื่อง


131. ผู้ที่ "รู้" ก็จริง "เป็นได้"ก็จริงเท่านั้น ที่จะยืนยันได้ในนิพพาน และเที่ยงแท้ในนิพพาน คุณล่ะ!… ปรารถนา "นิพพาน" บ้างหรือเปล่า?
(2 ก.พ. 2521)

- กลับไปที่หัวเรื่อง


132. "คน" ผู้มีความสุขที่สุด ก็คือ ผู้ที่รู้ว่าตนเอง กำลังเป็นผู้"ให้" หรือ "เสียสละ" แก่ผู้อื่นได้จริงที่สุด
(11 ก.พ. 2521)

- กลับไปที่หัวเรื่อง


133. มนุษย์ผู้เกิดมาหวังความเจริญ ก้าวหน้าสุดยอดให้แก่ชีวิตนั้น เมื่อรู้ว่า เช่นนั้นดี -เช่นนี้ถูกต้องแท้แล้ว แต่เขาก็ไม่ทำเช่นที่รู้ๆ นั้น แล้วเขาจะหวังความเจริญ ความก้าวหน้ากันไป ให้ตลกเล่นเปล่าๆ กันอยู่ทำไม? ถ้าไม่รีบลงมือทำ ตามที่รู้ๆ นั้นเสียให้ได้ ก็ "หวัง"โง่ๆ อยู่เท่านั้นในชีวิต
(21 พ.ค. 2521)

- กลับไปที่หัวเรื่อง


134. มีสิ่งที่เราควรเลิก ควรหยุด หรือควรเปลี่ยนไปเป็นอื่น อยู่ทุกวัน สำหรับผู้มี "อธิปัญญา" และเข้าใจแท้ใน "วุฑฒิ" หรือ "ความเจริญขึ้น" แห่งมนุษย์ และสิ่งทั้งหลายได้จริงแท้แล้ว
(26 ก.ค. 2521)

- กลับไปที่หัวเรื่อง


135. คุณจะต้องรับรู้ไว้ให้เห็นจริงด้วยว่า โลกทุกวันนี้ แล้ง"ความยุติธรรม" และห่าง"สัจธรรม" และผู้จะทำให้โลก มี"ความยุติธรรม" และเข้าหา"สัจธรรม" ได้ก็คือ… เราต้องทำตนให้มี "ความยุติธรรม" และสะสมหรือเข้าใกล้ "สัจธรรม" ให้ได้ให้มาก อย่างน้อยก็ช่วย ผู้มี"ความยุติธรรม" ให้มีกำลัง ส่งเสริมผู้มี "สัจธรรม" ให้ยืนหยัด เดินได้ก้าวได้ นั่นคือ "บุญ"ที่แท้จริง
(4 ส.ค. 2521)
-
กลับไปที่หัวเรื่อง


136. ถ้าเคารพนับถือ"อาตมา" ต้องรู้ว่า "อาตมา"มีจุดดีอะไร? อย่างไร? อย่าเคารพนับถือดายไป เป็นอันขาด
(4 ส.ค. 2521)
-
กลับไปที่หัวเรื่อง


137. อ่าน - ทวน - ทำ แล้วจะพบ "ความแท้" ที่มนุษย์ผู้ใดได้แล้ว จะไม่มีวัน "ทิ้ง"
(11 ส.ค. 2521)
-
กลับไปที่หัวเรื่อง


138. ผู้ที่หลงโอ๋ตัวเอง-ประคบประหงมตัวเอง อยู่มากเท่าใด ก็คือผู้เป็น "ทาษ" ทรมานตนเอง อยู่มากที่สุด เท่านั้นๆ ตลอดกัปป์กัลป์
(11 ส.ค. 2521)
-
กลับไปที่หัวเรื่อง


139. เราเห็นแม่น้ำแล้ว แต่ไม่เดินเข้าไปดื่มไปอาบเอง ก็เป็น "ความไม่ฉลาด" ของผู้นั้นเท่านั้น
(13 ส.ค. 2521)
-
กลับไปที่หัวเรื่อง


140. คนมี "สุข" เมื่อได้ลาภ-ได้ยศ-ได้สรรเสริญ ได้รูป-รส-กลิ่น-เสียง-สัมผัส ที่ถูกใจนั้น จะประเสริฐอะไร? หรือ จะแปลกประหลาดอะไร? แต่คนที่ "ไม่ทุกข์" เมื่อเสื่อมลาภ-เสื่อมยศ -ถูกนินทา -และไม่หลงใหลเป็นทาษ รูป-รส-กลิ่น-เสียง-สัมผัสใดๆ นั้นต่างหาก ประเสริฐกว่า หรือแปลกประหลาดหาได้ยาก ในหมู่มนุษย์
(27 ก.ย. 2521)
-
กลับไปที่หัวเรื่อง


 

 

อันดับ 141-160 อันดับ 161-180 อันดับ181-191
page: 7/10
   Asoke Network Thailand