รินถ้อยรอยธรรมเล่มนี้
ได้ทำออกมาเป็นเล่มที่ ๒ ต่อจากเล่มที่แล้วที่ชื่อว่า ทับทิม
เนื้อหาของหนังสือเล่มนี้ ยังคงเป็นโศลกธรรมของท่านโพธิรักษ์
ที่ได้บันทึกหรือกล่าวไว้ในโอกาส และที่ต่างๆกัน
ที่ชื่อว่า เพชร
ก็เพราะเพชรนั้นเป็นที่ยอมรับของคนว่ามีค่าสูง แต่ กำเนิดของเพชรนั้น
คือถ่านที่หลอมตัวแล้วตกผลึก โดยมีแรงกดดันจากรอบข้างเป็นองค์ประกอบ
เพชร เม็ดนี้ก็เฉกเช่นเดียวกัน
เพราะในสายตาคนทั่วๆไป ตัวท่านโพธิรักษ์เอง ก็เป็นเช่น
ถ่าน ความยอมรับ ในคุณค่า ของถ่าน จึงไม่มี แต่การยอมรับสิ่งที่เป็นผลงานจากถ่าน
อันคือ ผู้ได้ธรรมะจากท่านโพธิรักษ์ นั้น เป็นที่ยอมรับว่า สามารถก่อเกิดประโยชน์
ให้กับสังคมได้
การได้คลุกคลีและสังเกตจากการดำเนินชีวิตของท่านโพธิรักษ์
พบว่าสิ่งที่ท่านทำและแสดงออกมานั้น เป็นที่ยืนยันได้ว่า
พาให้คนลดโลภ โกรธ หลงลงได้อย่างจริงๆ ซึ่งตรงกันข้ามกับเพชรที่เป็นธาตุชนิดหนึ่ง
ที่มีแต่สร้างความโลภ หลงให้กับคนทั่วไป จนบางครั้งถึงกับฆ่ากันตายก็มี
เพชร จึงเป็นผลงานอีกชิ้นหนึ่ง ที่เปรียบดัง
ของที่ชายหนุ่ม มอบให้กับหญิงสาว แทนความรักทั้งหมด เราเชื่อว่าเพชรสามารถปลดทุกข์สร้างสุขให้กับท่านได้
แม้ท่านจะได้ สัมผัสเพียงบางส่วน ของเพชร ที่เกิดจากส่วนหนึ่งของถ่าน
เช่นท่านโพธิรักษ์นี้
และถ้าท่านสามารถครอบครองความเป็นเพชรนี้ได้
ด้วยการปฏิบัติจนเข้าถึง ก็จะได้ความหมายดั้งเดิมของเพชรที่
ภาษากรีกว่า ADMAS อันหมายถึงอยู่ยงคงกระพัน (ต่อสิ่งยั่วยวนรอบข้าง)
ได้ไม่มากก็น้อย
คนไทยโดยมากเชื่อว่า เพชรนั้นถ้าใครมีไว้ ก็จะมีโชคลาภ
และคุ้มครองให้ปลอดภัยจากภูติผีปีศาจได้ เราเองก็เชื่อว่าเพชรเม็ดนี้
มีคุณสมบัติเช่นนั้น ถ้านำมาไว้ที่ตนได้ เพราะมันหมายถึง ความมุ่งมั่นที่จะเอาชนะตนเองที่เป็นสิ่งแย่ๆ
(ถ่าน) อยู่มาก และถ้าเอาชนะตนเองได้อย่างสมบูรณ์เป็นเพชรจริง
ก็จะถึงความหมายของเพชรในความหมายของไทยที่ว่า ไม่มีอะไรจะชนะได้จริงๆ
คณะผู้จัดทำ
