ผู้ใหญ่ที่แท้จริงเท่านั้น ที่เก่งจริง จนไม่ต้องอมท็อฟฟี่ได้
แม้จะถูกเด็กเอง รุมออดอ้อนขอร้องแกมบังคับ
ให้อมท็อฟฟี่ ปานใดก็ตาม ก็จะฉลาดที่จะชี้แจง
แสดงให้เด็กเข้าใจได้ อย่างผู้ชนะเสมอ

ผู้ใหญ่ที่แท้จริง แต่ยังไม่เก่งสุด
ก็จำจะอนุโลม อมท็อฟฟี่บ้างเป็นบางคราว
หรือยอมให้เด็ก โกรธเอาบ้าง
เมื่อไม่ยอมอมท็อฟฟี่ ตามใจเด็กในบางครั้ง

ผู้ใหญ่ที่ยังติด หรือตัดท็อฟฟี่ไม่ขาดจากจิต เด็ดขาดนั้น
จะแก้ตัวเป็นพัลวัน เป็นจอมกลบเกลื่อนเสแสร้ง
เพื่อตนจะได้อมท็อฟฟี่
อย่างไม่มีใครจี้ ใครท้วง ตลอดเวลา
นอกจากบางโอกาส ที่ไม่อมท็อฟฟี่นั้น
นั่นยิ่งเป็นเล่ห์ อันซ้อนลึกเข้าไปเสียอีกซ้ำ
นี้แหละคือโจรร้าย ที่ชื่อว่า “จอมโจรบัณฑิต”
หรือ The Great Pretender ตัวแท้

ส่วนผู้ใหญ่แต่เปลือก
ความจริงแล้ว คือเด็กอยู่นั้น
จะยังแย่งท็อฟฟี่ เด็กกินอยู่
แบบซ่อนบ้างอายบ้าง ก็พอมี
แบบไม่อายเพราะหน้าไม่อาย ก็มีไม่น้อย
แบบไม่อายเลย เพราะไม่รู้เลยว่าควรอาย ก็มีถม
เหมือนเด็กแย่งท็อฟฟี่กัน นั่นเอง
นั้นก็คือโจรสามัญ ซึ่งเห็นและรู้กันอยู่ตำตา
หาใช่ โจรชั้นบัณฑิตบันเดิด อะไรไม่ !

๕ กรกฎาคม ๒๕๒๓