ธรรมดา คนเขาอยาก ให้เราดี
แต่เราเด่น ขึ้นทุกที เขาหมั่นไส้
ไม่ใช่ “ดี” ขืนเด่น นั่นเป็นภัย
แต่ถ้า “ดี” เด่นได้ เด่นเถิดดี

ทำดีมาก จนเด่น เป็นความเก่ง
แต่ นักเลง เบ่งเด่น นั่นเป็นผี
ยิ่งอยากดัง-เด่นเปล่า เขลาอัปรีย์
ดีเถิดดี เด่นเถิดเด่น ตามเป็นจริง

ขยันทำ ดีให้มาก อย่าอยากเด่น
หรือ คิดเข่น ข่มเด่นใคร ใจบาปสิง
ปัญญาใหญ่ ซ่อนใจนะ จะเตือนติง
ให้รู้สิ่ง นิ่งทำการ ใต้ฐานใจ

พอเห็นเขา เด่นเฉียบตู “ตัวกู” เกิด
คั่งระเบิด แขวะระบาย ขาย อนุสัย
โจรบัณฑิต ชนิด “จอม” ย่อมเป็นไป
ตามครรไล แห่งครรลอง ของสัจธรรม

๑ มิถุนายน ๒๕๒๔