เพลงชีวิต หมายเลข ๑๐
กาลใดที่ผึ้งเพศผู้มันสืบพันธุ์
กาลนั้นแล ได้ชื่อว่า ผึ้งผู้ตนนั้นมันได้ตายลง
และไม่ผิดเลยกับทุกสรรพสิ่งสรรพชีวิต
เมื่อหัวใจ ทุกหัวใจที่ยังไม่อยากตาย อยู่ตราบใด
ก็จะหาจนสุดหนทาง
ที่จะ แบ่งเชื้อแห่งชีวิตของตน ออกได้ ให้สืบต่อเอาไว้
เพราะแท้จริงทุกชีวิตนั้น รู้ว่า ตนจักต้องเกิดต้องตาย
แต่ ไม่เข็ดหลาบ!
ผึ้งผู้นั้นมันจักไม่รู้เลยหรือ?
ทั้งที่มันได้ ร่วมเพศสืบพันธุ์กันมานานชาติแล้วชาติเล่า
ว่า...
การร่วมเพศของมัน นั้นคือ การฆ่าตัวตายของมันเอง
แต่
ทำไมผึ้งผู้ทุกตัวจึงยื้อแย่งแข่งกัน
เพื่อทำการสืบพันธุ์เพียงครั้งเดียว
แล้วมันก็ต้องตาย
มันอยากตาย?
หรือมันไม่อยากตาย?
โดยแท้จริง คำตอบ คือ มันไม่อยากตาย!
เพราะการตายจากโลกทางกายเนื้อนั้น
มันคือ การเกิดของสัตวโลก
ที่ "กิเลสาสวะยังไม่อยากตาย"
นั่นต่างหาก.
๓
เมษายน ๒๕๑๕
|