ธรรมปัจเวกขณ์
พ.ศ.๒๕๒๕
๑๔ มกราคม
โศลกธรรม
ตื่นเถิด...พุทธเอย ! สว่างเถิด... พุทธเอ๋ย !
ยอดนักรบแห่ง กองทัพธรรม จะไปและไป
เพื่อทำผู้มืดอยู่ให้สว่าง... นั่นแลพุทธ !
เพื่อทำ ผู้หลับใหล หลงใหล เมามาย
อยู่ในฤทธิ์โลกียะ ให้ตื่น นั่นแลพุทธ !
๓ ก.พ. ๒๐
ผู้จะก้าวออกจากกรอบแห่ง โลก ได้นั้น ต้องเอาจริง
!
๕ ธ.ค. ๑๘
เราอยู่ที่ไหน กินที่ไหน นอนที่ไหน
ตายที่ไหนก็ได้
๒๘ ก.พ.
๒๐
ยอดความสุข ประการแรกที่คนผู้ฉลาดแท้
จะพึงได้เป็นอริยสมบัตินั้น คือ เราไม่โกรธ
๗
ต.ค. ๑๙
- จงพิจารณาเสมอ ๆ ว่า
"ความแก่" นั้นเป็นเรื่องธรรมดา
-จงพิจารณาเสมอๆ ว่า "ความเจ็บ-ความปวด-ความป่วยไข้" นั้นก็เป็นเรื่องธรรมดา ๆ
- จงพิจารณาเสมอ ๆ ว่า "ความตาย" นั้นก็เป็นเรื่องธรรมดา ๆ
แม้นเราประสบกับ "ความแก่-ความเจ็บ-ความตาย"
เราก็จงทำใจให้เหมือนกับ เราย่อมพบกับการ หายใจออก หายใจเข้าเป็นธรรมดา
มันไม่มีใครจะไม่ประสบกับ ความแก่-ความเจ็บ ที่สุด "ความ ตาย"
จงทำใจให้ธรรมดา ทำใจให้วางสบายสนิท รู้ความจริงตามสภาพนั้น ๆ
แล้วก็จง "ปล่อยวาง" ให้เป็นธรรมดา ๆ นั้นคือ สุดยอดของนักปฏิบัติธรรม
๒๔
เม.ย. ๒๐
คน ผู้มีความสุขที่สุด ก็คือผู้ที่รู้ว่า ตัวเองกำลังเป็นผู้ ให้
หรือ เสียสละ แก่ผู้อื่นได้จริงที่สุด
๙ ต.ค. ๒๐